Babam arkasını döndü, Demir ayağa kalkmıştı. Demek ki bunca sıkıntı sadece tasarımlar değildi. Demir'in bu kadar sakin kalmasından anlamam gerekiyordu.
"Sen ne diyorsun baba? Ne çocuğu?" elini saçlarına koyup çekiştirdi.
"Şöyle geç otur kızım, konuşalım." Demir'e baktım, gözlerini olumlu bir şekilde yumdu. Babamın az önce sertçe vurduğu koltuğa oturdum.
"Sabahın erken saatlerinde bu ses de neyin nesi?" Ebru esneyerek merdivenlerde indi. Aklımda binlerce sorular vardı, babamın her şeyi anlatması bekledim. Ebru tam yeniden konuşacakken Demir onu susturdu.
Babam yanıma oturdu, yüzüme bakmaya korkuyor gibiydi. Onun bana sıkıntısı başından anlatmadı isterdim. İçinde biriktirip de ne diye kendine dert ediyordu ki. Babam bu hayatta benim en değerli varlığımdı, küçük yaşta annemi kaybedince ba
