Kapının çalınmasıyla başımı kaldırdım. Yaptığım çizime öyle odaklanmıştım ki. Ofiste olduğumu bile unuttum.
"Gel!" diye seslendim. Demir ve babam toplantıdaydı. Bugün toplantıya katılacak keyfim hiç yoktu.
Kapı yavaşça açıldı, bir bayan kafasını içeri doğru uzattı. Önce etrafa baktı sonra beni görünce yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirdi.
"Sonunda birini bulabildim. Rahatsız ettiysem kusura bakmayın. Odaların hepsi boştu. Ben galiba şirketiniz de kayboldum." ayağa kalktım. Kapıya doğru yaklaştım. Kapıyı iyice açıp içeri girdi.
"Kime bakmıştınız?" şirketten içeri bu şekilde giremezdi. Özellikle randevu alıp gelinmesi gerekirdi. Sapsarı kıvırcık saçlarını elleriyle topladı.
"Şey aslında. Nişanlımla geldim, lavaboya kadar gideyim derken kendisini bulamadım." etrafa bakındı.
"Niş
