PROVE ME WRONG, ALLEN

CHAPTER 18

** BECCA’s POINT OF VIEW **

Two years ago ay kinulong ako ng sarili kong ina sa pamamahala ng DSWD dahil sa kasalanang hindi ko naman ginawa. Mas naniwala siya sa bintang ng anak ng step-father ko kaysa sa ‘kin na sariling dugo at laman niya. Gusto kong matawa dahil sa lahat ng nangyari sa ‘kin ay nagawa ko pa ring bumangon at lumaban sa buhay. Minsan ngang sumagi sa isip ko ‘yung linyang sinabi ng isa sa mga sikat na aktor sa television, ‘Para saan ka nga ba lumalaban?’

Nang mamatay ang tunay kong ama ay muling nag-asawa ang ina ko sa iba. I thought magiging masaya na ang pamilya namin pero nagkamali ako. Akala ko nga ay sa teleserye ko lang masasaksihan ang tulad ng istorya ng buhay ko. I was r***d with my step-father and I got molested with my step-brother. Nobody believes me, even my own mother. Siniraan ako ng mag-ama at sinabi nilang nagpapaawa lang ako at nababaliw ako dahil sa pagkawala ng tunay kong ama. But the truth is, silang mag-ama ang nagdala sa ‘kin sa sitwasyon na ‘yun.

Pinunasan ko ang luha ko saka pumasok sa kwarto. ‘Bakit ako iiyak sa mga taong sumira ng buhay ko?!’

*

“May nangyari ba o wala, meron, wala, meron, wala, meron……wala, meron.” Napahinto ako sa paglagay ng mga lalabhan kong damit saka tumingin ulit sa basket. “Meron ba?” Juzko! Lupa kainin mo ako! Kanina ko pa iniisip ang mga nangyari kagabi sa condo ni sir Allen. After nang sagutan na ‘min ni sir Allen kanina ay dumeretso na ako sa Laundry area para maglaba at makapag-isip na rin.

Inaalala ko ang mga nangyari kagabi. Sa naalala ko ay sabay kami ni Ethan papunta sa club at naging busy siya dahil sa gusto siyang kausapin ng isa sa mga officers ng Supreme Government. Pagkatapos non ay tumabi ako malapit kay Allen, binigyan niya ako ng cellphone at nag-usap kami sandali. Tapos ilang sandali pa ay lumapit sa ‘min si Camille, one of the officers, at sinabing ‘we will play truth or dare’. Medjo blur na sa ‘kin ‘yung mga kasunod na nangyari. Masyadong maingay sa club, idagdag pa ang tawanan at inuman ng mga kasama kong estudyante. Matagal rin siguro akong nalayo sa kabihasnan dahil para akong na culture shock sa nangyari kagabi at hinayaan ko ang sarili ko na mawalan ng control.

I started washing while remembering everything that happened. I remember they asked me if I'm still a virgin. Of course, I'm not and it's not my choice. Someone stole it from me. And as I always do I don't open my door to others. I don't share my story with anyone. Ayokong kaawaan ako sa estorya ng buhay ko dahil nasa ‘kin pa rin kung paano ko lalabanan ang mga laban na binuo ng masasamang taong sumira nito.

After that ay uminom ako ng alak sa kauna-unahang pagkakataon. Ganon pala ang lasa ng alak. Sobrang tapang ‘yung kaya kang ipaglaban. Psh! Korne! Naalala ko na uminom ako ng ilang beses kagabi pagkatapos ay nakaramdam ako ng pagkahilo. Sobrang blur na ang mga sumunod na nangyari at halos hindi ko na maalala. I remembered Allen last night, kasama ko siya sa loob ng restroom. Nagtataka ako bakit kami napunta sa restroom? Sobrang nahihilo na ako kagabi at hindi ko na matandaan kung bakit kasama ko siya sa restroom. Hinila ko ba siya? Hinila niya ba ako? Did we make out? Gulped.

Napailing na lamang ako. Maybe we did but hindi namin ginawa ang bagay na ‘yun. Malalaman ko naman kung may nangyari sa ‘min kaya lang ang pinagtataka ko bakit nakahubad ako. Nahihiya rin akong itanong si Allen kung ano bang nangyari dahil kahit magalit o mahiya o kung ano man ang magiging reaksyon ko, kasalanan ko pa rin ‘yun dahil nagpabaya ako.

I bit my lip and then some scene flashed to my memories last night. ‘Did we kiss?’ napahawak ako sa labi ko saka ko naalala ang nangyari sa loob ng restroom. He was looking at me intently and all of a sudden we kissed. Holy mother of cheesecake! We kissed! And I act that it didn’t happen. Do I have to pretend that it really didn’t happen?

“Becca, Becca!” tawag sa ‘kin ni Belle na kararating lang habang dala ang cellphone ko. “Nakatulala ka dyan? Oh,” abot niya sa ‘kin ng cellphone, “Kanina pa nag ri-ring ang cellphone mo.” Agad akong tumayo at hininto ang paglalaba ko saka tiningnan kung sino ang tumatawag. Napakunot ang noo ko dahil sa naka flash sa screen na letrang “A” at may nakalagay pa na emoji na heart. Korne ah, si sir Allen ba to?

“Thanks, Belle.” Saka ito umalis at bumalik sa loob ng bahay.

“Hello,” sagot ko sa kabilang linya.

“Becca, nasaan ka?” Kani-kanina lang ay galit siya sa ‘kin tapos ngayon biglang hahanapin niya ako? Psh!

“Nasa Laundry area, sir. Bakit?” I emphasized the ‘sir’ kasi alam kong ayaw niyang tinatawag ko siya na sir. But then again, nasa bahay kami at wala kami sa University. Yeah, ‘SIR’ siya Becca. Tandaan mo ang agwat niyo. Haist! Bakit ba kung ano-ano na lang ang iniisip ko?

Napabuntong siya sa kabilang linya bago muling nagsalita, “About what happened kanina, I was so mad dahil sinabi mo ‘yun kay mommy. Ayokong mag-isip siya ng masama dahil magkasama tayo sa condo.” Why do you have to explain, Allen? Hindi naman siguro kami pag-iisipan ng masama ni ma’am Jenny dahil bago ko tinanggap ang mission na binigay niya sa ‘kin ay nangako ako sa kanya at sa sarili ko na hinding-hindi ako mahuhulog kay Allen at kahit kailan ay hindi ako mapapabilang sa mga babae niya. What happened last night was just a nightmare.

“We were drunk last night, Allen. If she will ask me I will tell her that we kissed. ” I blushed as I said those words. Mabuti nalang talaga at nasa kabilang linya siya at wala siya sa harapan ko dahil kung nagkataon ay nakita niyang sing pula ng kamatis ang mukha ko. Ilang sigundo siyang natahimik sa kabilang linya at hindi ko namalayan ang sarili kong pinapakiramdaman ang buntong hiningang pinapakawalan sa kabilang niya. “It’s just a kiss, Allen.”

“I’m not drunk last night, and it’s not just a kiss, Rebecca.” Diin nito na para bang may pinanghuhugutan. Again, why do you have to explain? “Wait me there.” Bago pa man ako makasagot ay nawala na ang kausap ko sa kabilang linya.

**

“Becca..” his deep voice stopped me from washing the clothes. Agad akong tumayo at hinarap siya.

“Yes, sir. May kailangan po ba kayo?” tumingin siya sa paligid ng Laundry area na para bang sinisiguro niya kung may kasama ba kami saka niya ni lock ang pinto. “Sir..” tawag ko sa kanya. Anong binabalak niya? Gusto niya bang ipaalala sa ‘kin ang nangyari kagabi? No need na, Allen. I don’t need it.

“Sshhh. Don’t say anything. Baka may makarinig sa ‘tin.” Gusto kong matawa dahil para kaming may sekretong hindi gusto mabunyag ng iba. Para kaming secret lovers o whatsoever. Psh! Secret lovers? Nasobrahan yata ako sa kakapanood ko ng teleserye.

“There’s no one here.” I assured him. Tumango siya saka naglakad papalapit sa ‘kin. He was wearing a black tshirt and khaki short. Kahit hindi siya magbihis ay may ibubuga talaga ang itsura ni Allen. I can’t deny, he’s a greek God, Zeus, the king of all Gods.

“Okay. First, what happened last night, I enjoyed it.” Napalunok ako. Do you have to say that, Allen? “I didn’t see my self enjoying the make out session for the first time.”

“I don’t date, I don’t wanna do it again, never.” I bursted. Kahit wala pa siyang sinasabi at kahit hindi ko pa alam kung anong sasabihin o iniisip niya ay deneretso ko na siya. Siya si Allen Fuentabella, isang cheek boy, womanizer, spoiled and only son ng mga Fuentabella. Sa kahit anong especial na parti ng buhay niya ay ayokong masali. I sense the pain in his eyes but it’s true. Kung anong nangyari kagabi ay dala lang ‘yun ng alak and nothing more.

“I know.” Nakapamaywang ito saka napatitig sa ibang dereksyon. He was tensed. “I don’t date, I f*ck, Rebecca.” Napalunok ako. “Hindi ako ‘yung tipo ng lalaki na pag may kasamang babae ay makikipag-usap lang nang walang nangyayari. I talk with actions. ‘Yung tipong dalawa tayong masasarapan.” I blused.

“You don’t have to say those words, Allen.” I said seriously.

“But I have to.” He said in a serious tone, “What I’m trying to say is that you are lucky because I’m not interested enough to f**k you.” Ouch! That’s hurt! Badly. Hindi ko pinansin ang konting sakit at pagkapahiya sa mga sinabi niya. Hindi ba ako kaakit-akit? Hindi rin naman ako nang-aakit. So, okay lang.

“Okay..?” naguguluhang sagot ko. So, anong gusto niyang mangyari?

“I enjoy last night for I-don’t-know-the-reason, that is why I want us to be friends. I want to know more about you.” I gulped as he said those words. Seriously? Isang Allen Fuentabella ang makikipagkaibigan? Well, sa kanya na nga mismo nanggaling na hindi siya ‘yung tipo ng lalaki na nakikipag-usap thru words but thru actions.

On the other hand, I have a duty to fulfill kaya whatever the end of this, I will do it. Para sa pangarap ko, at para sa kinabukasan ko. Operation ‘Get-to-know Mr. Allen Fuentabella’. I want to know him better para alam ko kung paano ko maibabalik ang dating Allen.