Mazgallardan kanalizasyon deliğine gitmesine izin vermediğim iki alyansı beş dakikadır inceliyordum. Bu yüzükleri parmağımızdan çıkarırken ikimiz de öfkeli ve kırgındık. O gün canımız o kadar çok yanıyordu ki hıncımızı alyanslarımızdan çıkarmıştık. Attığıma ilk an pişman olmuştum bu yüzükleri. Sanırım biz yok olsak da bunları hiçbir zaman atmayacaktım.
Avucumu kapatıp bahçeye çıktım. Üstünü çıkarmış Batuhan’ın saçlarını seven Ali’ye kaşlarımı çattım.
“Senin ateşin başına vurdu sanırım?”
Gözlerini açmadan, “Hımm,” diye mırıldandığında başımı iki yana sallayarak yanına ilerledim. Uykuya yenik düşen oğlumu korkutmadan kucağıma alıp ayağımı karnına bastırdım. “Kalk üstünü giyin yan tarafta üniversite öğrencileri var kızlara ayıp olmasın böyle dolaşman.” Tek gözünü açıp karnının üzerinde du
