ตอน 35
เวลาสี่ทุ่มของคืนเดียวกัน สายน้ำจากฝักบัวไหลลงเป็นทาง ละอองน้ำซึมซับกับผิวกายของชายหนุ่ม ผู้ยืนเปลือยแผ่นหลังใต้แสงไฟสลัว กล้ามแน่นแข็งแรงได้รูปขยับไหวเบาๆ ตามจังหวะลมหายใจหนักๆ
ธีภัทร :
ยืนเงียบในห้องน้ำหินอ่อนสีดำสนิท รอบกายเต็มไปด้วยไอน้ำ แต่ในใจกลับร้อนรุ่มจนยากจะระบายออก เขาหลับตาพยายามให้ความร้อนจากน้ำ ล้างความเหนื่อยล้าออกไปจากร่าง แต่สิ่งที่ไหลไปพร้อมน้ำกลับเป็นความคิดพันกันยุ่ง
เขาสูดลมหายใจ ดันมือเสยผมเปียกแนนศรีษะ แล้วพูดกับตัวเองในกระจก
"ออระกานเราต้องได้เจอกัน เธอต้องเห็นใจฉันในเมื่อเราสองคน ถูกจับจนทะเบียนโดยที่ไม่ได้รักกัน งั้นเราต้องหาทางออกร่วมกัน"
ธีภัทร :
หัวใจกลับเต้นผิดจังหวะทุกครั้งที่คิดถึงเธอ
"ไออุ่น..."
หลังจากบ้านหลังใหญ่เงียบสงบ ทุกคนเข้าห้องพักผ่อนตามปกติ
เก่ง :
เขาอาบน้ำเสร็จกำลังจะเข้าห้อง เห็นรถธีภัทรขับออกจากบ้านด้วยความเร็ว เสียงล้อเบ
