โปรดปราน...คนไม่คิดรัก

ตอนที่2-2

“อื้อคุณ...อ่าส์”

“หึหึ ชอบเหรอ รู้สึกดีใช่ไหม” หญิงสาวไม่ตอบแต่กลับแอ่นสะโพกรับการรุกล้ำของเขาเข้าไปยังอาณาเขตห่วงห้ามของตัวเอง พร้อมกับเสียงหวานขานรับน่าอายแทนคำตอบ

“อื้อ...อ่าส์” เคลย์ตัน หยัดกายขึ้นมองเรือนร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าด้วยความพึงพอใจ อกเป็นอก เอวเป็นเอว เนื้อตัวหอมกรุ่นเนียนนุ่มน่าสัมผัสไปทั้งตัว ปลดเข็มขัดหนังแบรนด์ดังและกางเกงออกอย่างรวดเร็วสวมเครื่องป้องกันที่พกไว้ ก่อนจะแทรกตัวเข้าระหว่างท่อนขาเรียวของหญิงสาว

ทันทีที่ท่อนลำใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยผงาดเป็นลำปรากฏสู่สายตา เธอเพียงเหลือบสายตามองเพียงเล็กน้อย เพราะในใจนั้นกำลังเร่งเร้า ให้เขารีบรุกล้ำเข้ามาในกายเธอ แอ่นสะโพกส่ายร่อนหาอย่างลืมอาย ยิ่งเขาสัมผัสความกระสันในกายก็ยิ่งเจือจางลง

“อื้อ เร็วๆซี่” เธอร้องบอกพร้อมกับกัดริมฝีปากล่าง มือเล็กจับหน้าอกตัวเองนวดคลึงไปมาช่างเร้าร้อน เซ็กซี่เหนือกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้ก่อนหน้านี้เสียจนทำให้เขาหัวใจเต้นโครมครามอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อนกับท่าทางยั่วสวาทของเธอ จนเผลอคำรามเสียงต่ำออกมาด้วยความพอใจ

“หื้มมม...”

“หึใจเย็นสิ แม่เสือน้อย ผมยังไม่ได้ชิมคุณเลยนะ” ยกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ แต่เธอไม่สนใจฟัง กลับแอ่นสะโพกเข้าหาอีกครั้ง จนเขาต้องจับแท่งร้อนจดจ่อถูไถอยู่ที่ปากทางรักของเธอ สัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นที่มีหยาดน้ำไหลเยิ้มฉ่ำแฉะ ก่อนจะตัดสินใจสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปในช่องทางรักคับแน่น ค่อยๆกลืนความใหญ่โตของเขาไปจนสุดความยาว จนโพรงเนื้อนุ่มขมิบตอดรัดจนเขาเผลอซู๊ดปาดเสียงดัง

“หื้ม...แน่นมาก เธอ....อื้อ”

“ขยับเร็วๆซี่”

“หึใจร้อนจริงๆ อย่ายั่วให้มากนัก เดี๋ยวจะเจ็บตัว” เขาคำรามลั่นก่อนจะขยับสะโพกเข้าออกเนิบนาบก่อนจะขยับรัวเร็วขึ้น จนก่อเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง พร้อมกับเสียงหายใจหนักสอดประสานกับเสียงครวญครางที่ยิ่งเร่งเร้าให้อารมณ์ของเขาและเธอพุ่งทะยานสูงขึ้น สะโพกสอบขยับรัวเร็วเพียงไม่กี่อึดใจก็กระตุกเกร็งส่งสัญญาณที่จะถึงฝั่งฝัน พร้อมที่จะปล่อยน้ำคาว เขากอดรัดเธอไว้แน่น โน้มตัวเข้าหาอกสวยที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงอารมณ์ของเขาและเธอ ปลายลิ้นร้อนชื้นตวัดเลียยอดอกสีชมพูหวานดูดกินเรากับหิวโหย ยิ่งโหมอารมณ์ให้ทั้งเขาและเธอถึงฝั่งฝันได้เร็วขึ้น ก่อนจะกระตุกเกร็งกอดรัดกันแน่นเมื่อเขาปลดปล่อยน้ำคาวขาวสีขุ่นพวยพุ่งใส่เครื่องป้องกันที่เขาสวมอยู่ ความเจ็บปวดกระสันรุนแรงยังไม่ทุเลา มันยังไม่เพียงพอต่อความต้องการของเธอเลยสักนิด

พริมต์ริตาหอบสะท้านหายใจเต้นแรง พักได้เพียงครู่เดียวก็ส่ายหน้าหวือ จนผมที่ทำไว้อย่างดีจากการประกวดกระเซอะกระเซิงไม่เป็นทรง

“ไม่...ยังไม่พอ ฉันอยากได้อีก” เสียงเล็กหอบกระเส่า ร้องบอก ร่างกายเธอยังต้องการอะไรมาเติมเต็มมากกว่านี้ ก่อนจะโน้มคอเขาให้มารับจูบที่แสนเงอะงะ ไม่รู้ประสา พยายามสอดปลายลิ้นเล็กตวัดหยอกเย้าดูดดึงเข้าไปในโพรงปากของเขา

“หื้ม!!” แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้พูดอะไร ร่างหนากลับถูกจับให้พลิกลงไปนอนด้านล่าง เป็นฝ่ายถูกควบคุมโดยแม่เสือสาวที่พลิกสถานการณ์ขึ้นไปนั่งคร่อมบนหน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยหมัดกล้ามของเขา ก่อนจะจับแท่งร้อนถูไถที่กลีบกุหลาบชื้นแฉะของเธอ แล้วกดตัวเองลงเข้าไปทีเดียวพร้อมกับเสียงหวานที่ครวญครางออกมาด้วยความสุขสม

ชายหนุ่มมองหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังร่อนเอวใส่เขาด้วยความพึงพอใจ มือหนายกขึ้นจับอกอวบอิ่มที่มีขนาดใหญ่พอดีมือ บีบนวดเฟ้นขยำอกสวยที่กระเพื่อมตามแรงอารมณ์ของเธอที่กำลังเป็นฝ่ายนำพา

“อ่า....คุณ” เธอเปล่งเสียงหวานเรียกหาเขาเสียงกระเส่า

“อ่าห์” เคลย์ตันส่งเสียงคำรามออกมาด้วยความพอใจ ความร้อนแรงของหญิงสาวยิ่งทำให้เขาไม่คิดยั้งแรง ฝ่ามือไล่ลงต่ำ จับเอวคอดกิ่วของเธอไว้แม่นก่อนจะยกสะโพกของตัวเองกระแทกส่วนสอดรับกับจังหวะรักของเธอให้รัวแรงเร็ว แต่เน้นหนักทุกครั้งที่เข้าออก เกิดเสียงประสานกันสนั่นลั่นห้อง

“อ๊ะ คุณ....คุณ”

“ครางเรียกชื่อผม....เคลย์ตัน” เสียงแหบพร่า เอ่ยสั่ง

“อื้อ...เคลย์ตัน อ๊ะ..” ลมหายใจสะดุดเมื่อได้ยินชื่อคุ้นหูที่ทำให้อารมณ์ที่แตกกระเจิงเมื่อครู่ชะงักเพียงเล็กน้อย แต่ด้วยสติสัมปชัญญะที่มีเหลืออยู่น้อยนิดมันยากเกินกว่าที่จะประมวลผล ในเวลานี้เธอเพียงต้องการปลดปล่อยเท่านั้น ทำให้ไม่ทันนึกว่าชื่อของคนที่เธอเพิ่งเอ่ยครางเสียงหวานเรียกเขาเมื่อครู่ มันจะเป็นคนเดียวกับคนที่เธอแสนเกลียด และชิงชังมากที่สุด

“คะ....คุณ ...อ๊ะ” ชายหนุ่มรับรู้ได้อย่างดีกว่าหญิงสาวบนตัวเขากำลังจะฝั่งฝัน จึงเร่งจังหวะของตัวเองยกสะโพกสวนใส่ไม่ยั้งแรงจนร่างเล็กสั่นสะท้านแทบประคองตัวไม่ไหวจนเขาต้องจับเอวเล็กล็อคไว้ให้ถนัดถนี่ ก่อนจะเร่งจังหวะตัวให้ไต่ตามเธอทัน

“พร้อมกันนะ” เขาเค้นเสียงต่ำเอ่ยบอก ก่อนที่ร่างทั้งสองร่างจะกอดก่ายกันด้วยความสุขสมในอารมณ์ทั้งคู่

กว่ากิจกรรมรักจะจบสิ้นลงเวลาเกือบฟ้าสาง ร่างสองร่างที่นอนกอดก่ายกันบนเตียงขนาดใหญ่ เสียงลมหายใจสม่ำเสมอ ภายใต้ห้องที่มีอุณหภูมิเย็นเฉียบกว่ายี่สิบองศา

ร่างเล็กเริ่มรู้สึกตัวตื่นด้วยอาการปวดเมื่อยเนื้อตัวไปทั่วร่าง คิ้วสวยขมวดเป็นปม นิ่วหน้า รู้สึกเจ็บร้าวทั่วร่าง โดยเฉพาะกลางกายสาวที่เจ็บแสบทุกครั้งที่ขยับและเสียดสี หญิงสาวกะพริบตาถี่เพื่อเรียกสติตัวเองก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆห้องด้วยสีหน้ามึนงงอย่างหนัก พยายามรวบรวมสติสัมปชัญญะตัวเองที่แตกกระเจิงออกเป็นเสี่ยงๆเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ให้รวมกลับมาเป็นชุดความคิด ลำดับเรื่องราวที่เกิดขึ้นนับตั้งแต่พาขวัญนำแก้วไวน์แก้วนั้นมาให้เธอ ทุกอย่างในร่างกายเธอก็เปลี่ยนไป รับรู้แต่ควบคุมอะไรไม่ได้สักนิด ก่อนที่ภาพทั้งหมดจะตัดไปเมื่อเธอนึกภาพของใครบางคนที่มันแสนเลือนรางจนแทบนึกอะไรไม่ออก

แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอนึกรู้ ว่าหญิงร้ายสารเลวนั่นจงใจทำลายชีวิตเธอ หวังทำให้ชื่อเสียงของเธอป่นปี้ย่อยยับถึง กว่าจะรู้มันก็สายเกินกว่าจะแก้ไขแล้ว

แต่ก่อนที่เธอจะได้รู้สึกโกรธผู้หญิงคนนั้น ร่างเล็กกลับต้องสะดุ้งแรงเมื่อท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามวาดทับลงบนกายเธอ เกี่ยวรั้งเธอเข้าไปกอดแน่น

พริมต์ริตาพลิกตัวหันหน้าไปมองด้วยความตระหนก ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจสุดขีดเมื่อเห็นใบหน้าเจ้าของอ้อมกอดได้ชัดถนัดถนี่