CHAPTER 32

2086 Words

HANNAH’S POV Xiro closed the door again and I tried to hold back my tears. I smiled and then blinked my eyes. Huming arin ako ng malalim at saka tinignan ang dala kong pagkain. Naisipan kong ilapag ito at saka iniwan doon. Nagtago ako sa isang gilid at inaabangan ang muling pagbukas ng pinto. Bumukas ang pinto at saka ito napatingin sa paper bag na nasa lapag. At that moment, I couldn’t help but smile. He took the paper bag, then walked towards the elevator. I immediately followed but I went down the stairs. I was jumping for joy and when I got down, I quickly hid. Bumukas ang pinto ng elevator at patungo na ito sa parking lot. Sumunod din ako doon at nagtatago habang sinusundan siya. Bigla ay nawala ang ngiti sa labi ko nang makita kung paano nitong itapon ang paper bag na dala niya s

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD