CHAPTER 45

2074 Words

HANNAH’S POV We stayed in Rizal for a few days and to be honest, I almost forgot that I was living in the city. I almost didn’t want to go home because I prefer the fresh air of the province to the smoky city. Nang makauwi ako ay hindi ko man lang namalayan ang oras at nalipasan na pala ako ng gutom. Si Kuya Baron ay iba ang dinaanan kaya magkakahiwalay kami. “Oh? Buti at naiisipan mo pang umuwi?” sabi ni Mommy at saka siya tumingin sa akin ng seryoso. “Mom, if I die, are you still like that to me?” wala sa sariling usal ko. Tinitigan niya ako at saka niya ako nilapitan at bigla niya akong pinalo sa balikat at napainda ako sa bigat ng kamay nito. “Kung ano-ano na lang ang lumalabas sa bibig mo! The reason why I’m angry is because you’re always going somewhere instead of helping us wi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD