หล่อนรังเกียจเขาขนาดนี้เชียวหรือ?
“ผมป้อน” ชายหนุ่มตักอาหารคำแรกจ่อไปที่เรียวปากอิ่ม เพียงฟ้าหันหน้าหนี กลิ่นอาหารหอมเหลือเกิน กะเพาะของเธอกำลังทำงานอย่างหนัก
“คุณอย่าดื้อได้ไหม อยากเป็นลมตายหรือไง”
โทมัสเริ่มหัวเสีย
“ตายซะได้ก็ดีจะได้ไม่ต้องเห็นหน้าผู้ชายใจหมา”
ว่าแล้วก็แสยะยิ้ม คนฟังกัดฟันพยายามระงับอารมณ์เดือด วางช้อนกระแทกลงกับจานกระเบื้องเสียงดัง เพียงฟ้าสะดุ้งเล็กน้อย ปรายตามองเขาอย่างหวาดๆ
“หยุดยั่วประสาทผมสักทีเพียงฟ้า ถ้าคุณยังดื้อด้านแบบนี้ผมจะปล้ำคุณ!” แววตาจริงจังไร้ท่าทีล้อเล่น
“นี่คุณ…!”
“จะเอาทั้งๆ ที่ล่ามโซ่เนี่ยแหละ ดีเหมือนกันจะได้หนีไปไหนไม่ได้ เอาให้ฟ้าเหลือง เอาให้อ่อนเปลี้ยเรี่ยดินเลยเป็นไง อยากลองไหม ผมน่ะได้ทุกเวลาอยู่แล้ว คุณจากไปเกือบปีคุณไม่รู้หรอกว่าสามีคนนี้มันกลัดมันแค่ไหน!”
เขาพูดแล้วทำท่าหื่นกระหาย ยื่นหน้ายื่นตาเข้าไปใกล้หญิงสาว เพียงฟ้าดันตั
