บังคับรัก

นายท่านเรียกพบ

2 ปีต่อมา...

​วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันวานเคลื่อนย้ายจากเด็กสาวมาเป็นหญิงสาวสวยบานสะพรั่ง เรือนร่างขยับขยายจนเต็มอิ่ม ใบหน้าสดใสยิ้มเเย้มทำให้กลายเป็นที่รักของเหล่าพ่อบ้านเเม่บ้าน หญิงสาวยังคงทำงานอยู่ในครัวเเต่ควันคาวอาหารไม่สามารถทำให้ความสวยงามของเธอลดลงได้เลย  ส่วนลูกสุนัขเมื่อสองปีก่อนก็ตัวโตขึ้นมาก ฉันตั้งชื่อมันว่าซัน มันชอบอยู่ที่สวนช่วยคุณตาสเเตน

"วันวานยกอันนี้ไปเสริฟ์หน่อย"

"ค่าาา คุณยาย" เธอรับโถซุปหอมขึ้นมาก่อนจะเดินตามเด็กรับใช้คนอื่นๆไป ปกติฉันไม่ได้ไปเสริฟ์หรอกเเต่วันนี้มีเเขก เพื่อนของคุณท่านโดโนเเวนเเวะมาหา

หน้าแปลกใจหลังจากวันนั้นเธอกับคุณโดโนเเวนไม่ค่อยได้เจอกันเลย ถึงเจอก็เจอแบบผ่านๆหรือเดินสวนกันเท่านั้น

โดโนเเวนที่กำลังคุยกับเพื่อนก็ต้องสะดุดตาเมื่อร่างอิ่มที่เขาไม่ได้เห็นใกล้ๆมานานเดินเข้ามา ใบหน้าสวยยังคงมีเค้าโครงหน้าเดิมเเต่ไม่รู้ทำไมมันกับดูเต็มอิ่มสดใสมากกว่าเดิมเก่า เรือนร่างที่เติบโตมากขึ้น สัดส่วนเว้าโค้งตั้งเเต่ช่วงอกอิ่ม เอวคอดและสะโพกอวบยิ่งช่วยขับเเสดงให้เห็นว่าเธอโตเป็นสาวเเล้ว

โดโนเเวนมองไว้อย่างหมายตา เเต่ใบหน้ายังคงเรียบเฉย เพื่อนคู่สนทนามองตามสายตาของเพื่อนรักก็ต้องยกยิ้ม และเเสดงความเสียใจต่อร่างบางที่โชคร้ายกำลังจะไปเยือน

"อะ..เเฮ่ม" ดิออนกะเเอ้มไอ หลังจากที่ร่างของหญิงสาวเดินลับสายตาไป

"อะไรของมึง"

"จะมองอะไรขนาดนั้น~"

"รู้ดีนะมึงเนี่ย"

"คุกปะวะ ยังดูเด็กๆอยู่เลย"

"ไม่หรอก 18 แล้ว" โดโนเเวนยกยิ้มเจ้าเห่ล์

"งั้นก็โอเค เเจ่มโคตร" บทสนทนาจบลงเพียงเเค่นั้น ก่อนที่ทั้งคู่จะลงมือทานอาหารตรงหน้า

.

.

.

"แฮปปี้เบิดเดย์ทูยูว..เเฮปปี้เบิดเดย์ทูยูว..เเฮปปี้เบิดเดย์ทูยูว...เเฮปปี้เบิดเดย์..เเฮปปี้เบิดเดย์..ทูยูววว" หญิงสาวตกใจน้ำตาคลอ เสียงเพลงอวยพรวันเกิดอายุครบ 18 ปีของเธอถูกขับร้องโดยคุณตาสเเวน และเฟดดิกชายหนุ่มคนงานชาวสวนที่อายุมากกว่าเธอสองปี ในมือของเฟดดิกมีเค้กก้อนเล็กจุดเทียนอยู่ ข้างๆก็มีคุณยายยืนอยู่

"อธิฐานสิ หลานรัก " ก้อนเค้กถูกยื่นมาด้านหน้า หญิงสาวน้ำตาไหลด้วยความดีใจ ยกมือขึ้นพนมหลับตาอธิฐาน

'ขอให้ทุกคนรอบตัวฉันมีความสุขมากๆ' หญิงสาวคิดว่าเมื่อคนอื่นมีความสุขมันจะช่วยส่งผลให้เธอมีความสุขด้วย

เพี้ยง~

เเสงเทียนถูกดับลงวันวานยกมือขึ้นเกลี่ยหยดน้ำตาของตัวเอง

"ขอให้หลานยายมีความสุขมากๆ มีเเต่คนรักคนชอบเป็นที่รักของทุกคนนะ"

"ตาขอให้วันวานสุขภาพเเข็งแรง สดใสร่างเริงแบบนี้ตลอดไป"

"คุณตากับคุณยายก็ต้องสุขภาพเเข็งเเรงตลอดไปด้วยนะคะ"

"ส่วนพี่ก็ขอให้วันวานน่ารักแบบนี้ต่อไปละกัน"

"ขอบคุณทุกคนมากๆเลยนะคะ" พวกเราเเบ่งเค้กก้อนเล็กกัน กินกันอย่างมีความสุขโดยฉันก็ไม่ลืมที่จะแบ่งเค้กก้อนเล็กๆให้เจ้าซันที่นอนอยู้ด้านนอกด้วย

"วันวาน..วันวานอยู่รึเปล่า"

"มีอะไรหรอค่ะพี่เบลล่า " พี่เบลล่าเป็นเเม่บ้านที่ทำความสะอาดอยู่ภายในคฤหาส์

"กินเลี้ยงอะไรกันค่ะเนี่ย ดูท่าทางจะสนุกเชียว"

"วันนี้วันเกิดวันวานเองค่ะ"

"อ๊ะ..หรอ แต่ขอขัดจังหวะหน่อยนะคุณท่านเรียกเราหน่ะ"

"เรียกไปทำอะไรหรอเบลล่า" คุณยายถามอย่างเเปลกใจ ฉันเองก็แปลกใจไม่เเพ้กัน

"ไม่รู้สิ ไปเร็ว"

"เบลล่าให้คนอื่นไปเเทนไม่ได้หรอ" คุณยายถามด้วยความเป็นห่วงเรียกหลานสาวของตนไปพบในตอนดึกๆแบบนี้

"หนูก็ไม่รู้อ่ะยายเขาเรียกมา" พี่เบลเองก็ลำบากใจ

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ยายไม่ต้องเป็นห่วง ไปกันเถอะพี่เบลล่า"