คาร่ายังคงยืนอยู่บนโต๊ะในห้องอาหารเล็ก โดยหันหลังให้ประตู จึงไม่รู้ว่าคริสเตียนเดินเข้ามาตั้งแต่ตอนไหน จนเมื่อเธอรู้สึกว่าโมนิก้ากับชาเวสเงียบลงผิดปกติ เธอจึงหันหน้าไปดู แล้วก็เห็นคริสเตียนยืนล้วงกระเป๋า พลางมองเธอตาเขม็ง เธอจึงยิ้มกว้างให้เขาด้วยความดีใจ
ทั้งหมดที่เธอคิดอยู่ในหัวตอนนี้ คือรู้สึกมึนเมา และริมฝีปากของคริสเตียนช่างน่าจูบเหลือเกิน เธอกางแขนทั้งสองข้างออก เพื่อให้เขากอดเธอ
ฟรังโก้กำลังเหงื่อตกหลังจากเข้ามาเห็น
‘เจ้านายจะดุคาร่า และโมนิก้ากับชาเวสไหม เพราะเจ้านายเกลียดแอลกอฮอล์และกลิ่นของมันมาก’ ฟรังโก้คิดด้วยความกังวล
แต่ก็ต้องประหลาดใจ เมื่อคริสเตียนกลับส่ายหัวให้คาร่าในความซุกซนของเธอ เขายิ้มเล็กน้อยแล้วเดินตรงไปที่ที่เธอยืนอยู่ ก่อนเขาจะดึงมือออกจากกระเป๋ากางเกง และจับที่เอวของเธอ จากนั้นก็อุ้มเธอลงจากโต๊ะ
คาร่ายิ้มให้เขาด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ม เธอมองไปที่ริมฝีปากที่ดูน
