กระต่ายน้อยขี้กลัว# 2

1158 Words

คริสเตียนไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดเลย เขาตะคอกใส่เธอเพราะเขาโกรธ ก่อนจะทิ้งเธอไว้ตามลำพังในคฤหาสน์ เธอเป็นหญิงสาว เธออาจต้องการบางอย่าง ไม่งั้นเธอคงไม่มาหาเขาถึงที่นี่ เขาคิด “โอเค” คริสเตียนรับรู้ ก่อนฟรังโก้จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเจ้านายไม่ดุเขา “พวกเขาคงมาถึงแล้ว ดาวิเด้ส่งข้อความถึงผมเมื่อตอนที่ผมอยู่ในห้องเก็บของ หลังจากไปตรวจเช็กเหล้าลอตใหม่ที่พึ่งมา” ฟรังโก้รีบบอก คริสเตียนจึงมองไปที่ฟรังโก้ “บัดซบ!! ทำไมนายถึงพึ่งมาบอก” เขาโวยวายและรีบออกจากห้องทำงานไปทันที คาร่าเหมือนลูกกระต่ายน้อยไร้เดียงสา ซึ่งอยู่ท่ามกลางสัตว์ป่าที่อยากจะกระโจนเข้าหาเธอ โดยคริสเตียนคิดว่าดาวิเด้คงพาคาร่าเดินเข้ามาแล้ว เพราะกาสปาโรต้องขับรถไปหาที่จอดตรงหลังร้านที่เป็นที่จอดเฉพาะของพวกเขา ขณะที่คาร่าก็มองไปรอบๆ ด้วยความกลัวปนเขินอาย เพราะเธอมองเห็นร่างเปลือยครึ่งตัวของผู้หญิงที่กำลังเต้นโชว์บนเวทีอยู่ เธอได้กลิ่นเหงื่อและกลิ่นน้ำหอมที่คละคลุ้งอยู่ในอากาศ และเธอก็ดูจะแต่งตัวได้แปลกแยกกับทุกคนที่นี่ เพราะมีแต่คนที่สวมชุดเดรสแบบสวยเซ็กซี่ เธอกอดถุงอาหารไว้แน่นแนบกับลำตัว ผมสีน้ำตาลเข้มหยักศกยาวถึงกลางหลัง ทิ้งตัวเป็นคลื่นบนแผ่นหลัง เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ไม่ว่าจะหยิบจับอะไรมาใส่ ก็ส่งให้เธอดูดีราวกับนางแบบ เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ ด้วยความตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาเยือนสถานที่แบบนี้ คาร่าผู้ไร้เดียงสายืนโดดเด่นอยู่กลางไนต์คลับ ความงามของคาร่า ทำให้เธอเป็นที่สนใจ ผู้ชายที่หิวโหยจึงต่างมองมาที่เธอ “ไปกับพวกเรานะสาวน้อย” พวกขี้เมาสองสามคนแสดงความสนใจในตัวเธออย่างชัดเจน หัวใจของคาร่าเริ่มเต้นแรงด้วยความกลัว เธอมักจะปลอมตัวด้วยความอัปลักษณ์ เธอเลยไม่เคยได้รับความสนใจมากนักในชีวิต ดวงตาของผู้ชายเหล่านี้ทำให้ผิวของเธอรู้สึกเหมือนมีหนามทิ่มแทง เธอรู้สึกเจ็บและไม่สบายตัวเอาเสียเลย “กระต่ายน้อย!” คริสเตียนร้องออกมาเสียงดังเพื่อประกาศให้ผู้ชายคนอื่นๆ และทุกคนในนี้ทราบ ว่าเธอเป็นของเขา เขาเกลียดสายตาผู้ชายที่เต็มไปด้วยตัณหาราคะที่มองไปทางเธอ เธอไร้เดียงสาเกินไปสำหรับโลกใบนี้ และเขาพอใจในทันทีเมื่อพบว่าผู้ชายทุกคนละสายตาจากกระต่ายน้อยของเขาด้วยความหวาดกลัว ซึ่งเมื่อคาร่าได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เธอจึงกล้าเงยหน้าขึ้นมองคริสเตียนแล้วรีบวิ่งไปยืนใกล้ๆ เขา เพราะเธอเชื่อใจเขา... เชื่อว่าเขาจะไม่ทำร้ายเธอ ถึงเขาจะยังดูน่ากลัวก็ตาม แต่เขาก็ดีกว่าผู้ชายพวกนั้น ที่อยู่รอบตัวเธอในตอนนี้ ซึ่งเทียบกันไม่ติดเลย ส่วนคริสเตียนก็มองไปรอบๆ ตัวเขาอย่างเย็นชา ทำให้ทุกคนต่างยืนนิ่งเมื่อมองมาที่เขา ก่อนเขาจะเอื้อมมือไปโอบไหล่ของคาร่าไว้ แล้วดึงเธอไปที่ห้องทำงานที่อยู่ชั้นบนทันที ‘ฉันขอโทษกระต่ายน้อย’ คริสเตียนพาคาร่าที่กำลังหวาดกลัวมากไปที่ห้องทำงานของเขา เธอกลัวสิ่งรอบตัว เธอรู้เรื่องไนต์คลับแต่เธอไม่เคยคิดว่าคนพวกนั้นจะเป็นแบบนี้ เธอยังคงสั่นสะท้านด้วยความตระหนก ‘ความสนใจจากผู้ชายพวกนั้นช่างน่ากลัว’ เธอสรุปในใจ ไอวี่ยังคงยืนอยู่ในห้องทำงานของคริสเตียน หลังจากที่เขาและฟรังโก้จากไป ‘ใครมากันนะ? คนนั้นสำคัญกว่าฉันงั้นเหรอ? หรือว่าเขาจะมีผู้หญิงคนใหม่? ... ฉันต้องทำให้คริสเตียนตกอยู่ภายใต้การควบคุมของฉัน เพราะฉันรักเขา อยากเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของเขา’ ไอวี่คิดวางแผนคนเดียวอย่างใช้ความคิด เธอมองไปที่ประตูเมื่อมันเปิดออก และคริสเตียนก็กลับมาพร้อมกับหญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งกำลังมองมาที่เธอ คริสเตียนใช้สายตามองไปที่ไอวี่ซึ่งกำลังจ้องมองคาร่าเขม็ง สัญชาตญาณการปกป้องของเขาก็ร้องเตือน “ออกไป!!” คริสเตียนตะคอกใส่ไอวี่ด้วยเสียงดัง ทำให้คาร่าต้องขยับห่างออกไปเล็กน้อยด้วยความตกใจ คริสเตียนจึงต้องดึงคาร่าเข้ามาใกล้เขามากขึ้น เพื่อเป็นการปลอบโยนเธอ พลางมองดูไอวี่อย่างเย็นชา น้ำเสียงที่เขาใช้ถือว่าเด็ดขาด ไอวี่กลัวมากเพราะไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน เธอจึงรีบเดินออกไปจากห้องทันที แต่ก่อนจะเดินออกไป เธอก็ตั้งใจจิกเล็บที่แหลมคมของเธอ เข้าที่ผิวของคาร่าแล้วกรีดยาว “โอ๊ย!” คาร่าส่งเสียงออกมา ดึงดูดความสนใจของคริสเตียนให้ต้องหันไปมองตามเธอ ก็พบว่าที่ปลายแขนเธอ มีเลือดไหลซึมเพียงเล็กน้อย ทว่ามันกลับทำให้คริสเตียนโกรธจัด จนแทบอยากจะเหวี่ยงไอวี่ออกไปจากห้อง “บัดซบ!! เธอทำอะไร ฮะ!?” เขาตะคอกใส่ไอวี่ และออกปากไล่ให้ไอวี่รีบออกไปให้พ้นหน้า คาร่าอ่อนแอเกินไปและกลัวง่าย คริสเตียนจึงสาปแช่งไอวี่อยู่ในหัว และใช้นิ้วโป้งเช็ดเลือด ก่อนจะดูดนิ้วหัวแม่มือของตัวเอง เขาปิดประตูแล้วล็อกตามหลัง ก่อนจะปล่อยแขนเธอ แล้วเดินไปนั่งหลังโต๊ะทำงาน หลังจากนั้นก็สังเกตเห็นว่าหญิงสาวยังดูอึดอัด แต่เขาไม่เคยเอาใจผู้หญิงและเดาใจผู้หญิงไม่ออกในสิ่งที่พวกเธอต้องการ “เธอต้องการอะไรไหม?” เขาถามเธอออกมาในที่สุด เพราะคิดว่าถ้าจะให้ค่าร่าพูดออกมาเอง เธอคงไม่พูด เขาคิดว่าที่หญิงสาวมาที่นี่ คงเพื่อมาขออะไรบางอย่าง บางทีเธออาจจะอยากได้เงินมากกว่านี้ หรือ เป็นพวกเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า เครื่องเพชร? เขาเดา “เปล่าค่ะ ฉันไม่ได้ต้องการอะไรทั้งนั้น” คาร่าตอบออกมาเสียงเบาพลางใช้มือบีบเข้าหากันไปมาเพื่อลดความหวาดกลัว ดวงตาที่เย็นชาของคริสเตียนไหววูบเล็กน้อย อย่างสูญเสียการควบคุม เธอไม่ต้องการอะไรจากเขา? แปลกมาก และเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาเคยได้ยิน ทุกคนที่มาหาเขาล้วนแต่อยากได้อะไรจากเขาทั้งนั้น “แล้วอะไรทำให้เธอมาหาฉันถึงที่นี่?” เขาถามอย่างใคร่รู้ และเธอมักจะทำให้เขาประหลาดใจกับคำตอบของเธอ อยู่เสมอ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more