เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ววรารีจึงเดินมายังห้องรับแขก ดารินยิ้มหวานให้กับเธอตามประสาเด็กสาววัยใส ทว่าพอใบหน้าหวานหันไปยิ้มให้ธาวิน เขากลับทำหน้านิ่งไม่ใยดี วรารีเลิกคิ้วสงสัยว่าทำไมเขาถึงดูแปลกไปทั้งที่เมื่อคืนยังนอนกอดเธออยู่เลย
“พี่เจสคะ” วรารีเอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงสดใส เพราะเธอไม่แน่ใจว่าเมื่อครู่ธาวินเห็นที่เธอยิ้มให้หรือเปล่า
“ครับ” ชายหนุ่มหันหน้ามามองวรารี ทว่าใบหน้าของเขากลับดูเรียบเฉยราวกับเห็นเธอเป็นคนแปลกหน้า
“งั้นเดียร์เอาของไปเก็บที่รถก่อนนะคะ” เมื่อดารินเห็นว่าอาการพี่ชายของเธอไม่ปกติจึงรีบแยกตัวออกมา และหญิงสาวก็รู้ดีว่าทั้งสองคงมีเรื่องอยากจะคุยกัน
“พี่เจสคะ” วรารีเดินเข้าไปหาธาวิน เมื่อร่างบางเดินไปถึงโซฟาชายหนุ่มก็รีบลุกขึ้นยืนในทันที ใบหน้าหวานแหงนมองธาวินพลางครุ่นคิด เมื่อคืนเธอได้ทำอะไรให้เขาไม่พอใจรึเปล่า?
“มีอะไรเหรอครับ” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ “ถ้าไม
