ตอนที่ 4 ฝาแฝด เห็นวิญญาณ
608 Words
Episode 4 ฝาแฝด เห็นวิญญาณ
20:00 น.
พี่สาวฝาแฝดที่ตอนนี้เป็นแค่วิญญาณล่องลอยไปมา ตามติดชีวิตของน้องสาวที่ยังมีชีวิตอยู่ และพร้อมจะปกป้องคนที่มีลมหายใจอยู่
พี่สาวเมื่อตอนเป็นคนรักน้องสาวมาก ลำบากมาด้วยกันจนครบ 15 ปี เธอโดนรถชน เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ตอนนั้นก็ยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองตายแล้ว เห็นน้องสาวเศร้าก็ไปปลอบ ทำเองน้องสาวกลัวและผวาด แต่พอนานวันน้องสาวเริ่มปรับตัวได้
ไม่นานก็มีเศรษฐีนีมารับน้องสาวไปอุปการะเพราะ น้องสาวมีแค่ตัวคนเดียวไม่เหลือใคา
จนบัดนั้นวิญญาณเธอก็คอยตามน้องสาวตลอดเวลา คนอื่นจะไม่เห็นเธอ มีแค่น้องสาวที่เห็น เธอกับน้องสาวจะมีนิสัยท่าทางแตกต่างกันสุดขั่ว
ทุกวันเธอกับน้องสาวก็สื่อสารกันตลอด แต่เฉพาะเวลาที่น้องสาวอยู่คนเดียว ตั้งแต่มาอยู่บ้านนี้ น้องสาวเธอถูกหลานชายคนเล็กเจ้าของบ้านรังแกตลอด แล้วนี่ยังจะได้แต่งงานด้วยกันอีก อีตานั่นดูจะรังเกลียดน้องสาวเธอมากๆ ยังนี่ต้องสั่งสอนบ้างแล้ว
( เวลาพูดคุยกับวิญญาณพี่สาว จะทำบทสนทนาแบบใส่ชื่อนะคะ จะได้ไม่มั่ว )
พี่นุช : ยัยนิว! แกนะแก ปล่อยผัวไปในคืนวันแต่งงานได้ไง
ฉันนั่งหวีผมอยู่หน้ากระจก จู่ๆเสียงพี่สาวก็ดังใกล้หู พร้อมค่อยปรากฎกายด้านหลัง จากที่เห็นลางๆเปลี่ยนเป็นชัดขึ้นเรื่อยๆ
“ แค่แต่งงานกัน ไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตกันสักหน่อยนี่คะ ”
พี่นุช : ฮึ ขัดใจมากๆ จะเป็นเมียหลวงที่ใจดีหรือไง ปล่อยให้ผัวไปกับเมียน้อยงี้
“ ตั้งแต่ทีแรก ตอนที่นิวตัดสินใจสว่าจะแต่งงาน นิวก็คิดไปว่าแค่อยากตอบแทนคุณย่าเองค่ะ พี่นุชอย่าคิดมากเลย ”
พี่นุช : ฉันละเชื่อแกจริงๆ ฮึก! ขัดใจชะมัด
วิญญาณสาวทำเสียงไม่ค่อยพอใจ กอด'อก' แล้วจ้องหน้าผู้เป็นน้องสาวอย่างเขม็ง
“ พี่นุชก็รู้ว่านิวขี้กลัว อย่าทำสายตาแบบนั้นสิคะ ” ฉันเป็นคนขวัญอ่อนมาก ถ้าพี่สาวมาในสภาพดีก็โอเค แต่ถ้ามาในสภาพที่ย่ำแย่ ฉันแทบลมจับ
เมื่อก่อนกลัวมาก แต่พอนานไปก็ดีเหมือนกัน เหมือนพี่สาวยังอยู่ข้างๆยังไม่ไปไหน ฉันรักพี่สาวมากเพราะเรามีแค่กันสองคนเท่านั้น แต่พอพี่เสียไป ฉันกลับไม่อยากอยู่ต่อแล้ว อยากตายไปพร้อมพี่ แต่ไม่นานก็มีคนมาอุปการะ ฉันเลยออกมาจากตรงนั้น แต่พี่สาวก็ตามมาและช่วงแรกไปที่ปรากฏตัวให้เห็น ฉันแทบบ้า กลัวมากและก็ดีใจด้วย แต่พอนานไปก็โอเค
ว่าด้วยเรื่องสามีหมาดๆ เมื่อกี้คนเป็นย่าสามีก็พึ่งมาหา แต่ฉันได้บอกไปว่า เขามีธุระด่วนๆที่มหาวิทยาลัยเห็นบอกจะกลับดึกๆ คุณย่าดูจะไม่ค่อยพอใจเหมือนกัน แต่ก็ไม่พูดอะไร ก่อนนะไปนอนหันมาส่งยิ้มให้ฉันแล้วเดินไปทันที
พรุ่งนี้คงมีเรื่องตามเคย ผู้เป็นย่าคงสอบสวนผู้เป็นหลานแน่ๆที่ออกจากเรือนหอในวันแต่งงาน เรื่องนี้ฉันไม่ซีเรียสเพราะไม่ได้รักเขาตั้งแต่ทีแรก แต่บุญคุณท่วมหัวเลยตอบรับไป
❤️___________________❤️
นามปากกา ผกายมาส
- Writer
