The love of the Hearthless Snake(tagalog)

CHAPTER 5

Bumuhus ang malakas na ulan pagka labas ni Abegail sa subdivision na iyon.

“Minamalas nga naman hindi nakisabay ang panahon sa byahe ko pauwi” Ang nasabi NALANG nya habang nagmamaneho. Binagalanan nya ang sasakyan dahil sa dulas NG daan at sa lakas NG ulan.

“ Shit...”napamura sya bigla NG nahinto ang sasakyan, NG tangkain nyang buhayin uli ang makina hindi na talaga ito umaandar pa. Hinanap nya sa bag nya ang kanyang cellphone at tinawagan ang kanyang Mommy.

“Mom, nasiraan po Yong hiniram kung sasakyan. Mukhang hindi na po ako makakauwi dyan ngayon. An dito parin po ako sa bayan ni na Anabell hindi pa po ako nakakaalis” ang tuloytuloy nyang paliwanag sa Mommy nya nang sinagot ang tawag nya.

“ Ah ganoon ba anak maghanap ka NALANG muna NG Hotel dyan na matutuluyan. Ang Daddy mo NALANG ang magsasabi sayo kung anu ang ibibilin namin sayo”Ibinigay sa asawa ang cellphone na hawak.

“Abegail anak alam ko na napakahirap parin sayong tanggapin ang mga nalaman mo. Pero wala kanang magagawa anak utang natin sakila ang buhay natin kaya sana tulungan mo kaming protektahan at tulungan sila.Ikaw na sana ang bahalang maglipat sa kanila sa farm. At pwed ba anak na dalawdalawin mo sila doon at ibigay ang mga pangangailangan nila. SI mang Timyong ang kausapin mo at tanungin sa kalagayan nila. At ikaw nadin ang bahala sa mga negosyo natin”

“Yes Dad ill do it. Ako na pong bahala sa kanila at sa mga negosyo nyo dito ipdate nyu NALANG po ako sa kalagayan doon ni kuya.

“OK anak I trust you”kailangan kasi kami NG kapatid mo wag kang magalaga pag OK na sya uuwi ako agad.”

“OK Dad magiingat po kayo doon... Cge bye na po” pinatay na nya ang cellphone at pinasok sa kanyang bag. Dahil sa lakas NG ulan hindi sya makalabas NG sasakyan. Hinanda nya lang muna ang kanyang bag at payong para Kong may dumaang sasakyan ay paparahan nya para makisakay.

Mga kalahating oras din syang naghintay NG may paparating na kotse dalidali syang baumaba at pinarahan ito. Agad namang huminto ang sasakyan.

“Sir pwede po bang makisakay nasiraan po kasi ako. Hangang sa pinakamalapit lang po na hotel o motel na ma daanan natin”pambungad nya nang makalapit sa bintana NG sasakyan

“OK sige po Ma’am pasok na po kayo. Tulog naman po Yong Boss ko wag lang tayong magingay para d magising”ang tugon sa kanya NG Driver NG sasakyan.

Dali dali narin syang sumakay sa katabing upuan nito at hindi na nagsalita para hindi na magising ang nasa likod na sinasabing Boss nito. Napangiti NALANG SI Abe NG makita nya SI Mr Engineer na Tulog na Tulog sa likuran nakabuka pa ang baba na naghihilik. Ang pagkakataon nga naman nakita nya ulit ang misteryusong lalaki. Tinuon nya ang pansin sa Daanan at hindi na nagsalita pa. Makalipas ang 15 minuto Nagulat sila NG magsalita sa likuran nila.

“Andrew bakit ka nagpasakay NG ibang tao sa sasakyan. Ihinto muna at pababain yan.”

“Sir good evening po,Ako po SI Abegail De Jesus, nasiraan po kasi Ako kaya nakisakay lang po Ako. Malapait lang naman po hanggang sa proper lang NG bayan Ako bababa”. SI Abegail na ang humarap at sumagot.

“Hindi ko tinatanong young pangalan mo, at saka Malapit lang naman kaya maglakad ka nalang”.

“AH Sir Malapait NALANG naman tayo sa bayan. Baka po....

“Andrew baka ikaw ang palakarin ko ko papuntang syudad. Ihihinto mo ba at pababain sya o kayong dalawa ang bababa” ang putol NG boss nya sa sinasabi ni Andrew

Agad namang hininto ni Andrew ang sasakyan at humingi NG paumanhin sa kanya.

Wala NG nagawa SI Abegail kundi bumaba NG sasakyan at binuksan ang dalang payong at sinimulang maglakad. Hay kung gaano sya kagwapo at ka gandang lalaki ganon din naman kasama ang ugali NG lalaking yun. Hay naku may galit ba sya sa mundo. Ang nasabI NALANG ni Abegail hakbang binabaybay ang baha NG daan dahil sa lakas NG ulan.

(Sa loob NG sasakyan)

“Akala mo ba talaga hindi ko maaamoy na may ibang tao sa loob NG sasakyan kahit na Tulog Ako Andrew?. Tahimik lang talaga kayo ha. “

“Sir makikisakay lang naman po SI Ma’am Abegail, naawa lang naman Ako dun sa tao at saka ang ganda nya, baka kung anung manyari sa kanya sa daan at saka ang lakas po NG ulan”

“Ay naku Andrew tumigil ka na nga, matutulog Ako ulit at wag kanang magpapasakay NG kung sino sino”

“Sir bakit ba kung babae hindi nyo tinutulungan lalo na kung maganda allergy po ba kayo sa ma gandang babae?” sinabayan pa nya NG nakalulukong ngiti.

“Tumigil ka na nga.Gusto mo talaga NG maglakad pauwi no? Ihinto mo at lumabas kana”

“Sir tatahimik na po”.

Nagulat NALANG SI Abegail NG may tumunog peepepp... NG sasakyan sa likuran nya. Tumabi syat tiningnan ito. Huminto ang sasakyan at Bumakas ang bintana sa gawi nya.

“Gusto mo bang sumabay pa punta NG bayan,nababasa kana oh”sinabayan pa NG ngiting hanggang mata na syang ma’s lalong kinagwapo NG nagmamaneho NG sasakyan.

Sumakay na rin SI Abegail sa paanyaya nito mukha naman kasing mabait at may kasama pa itong batang lalaki sa loob NG sasakyan. Pagkapasok nya agad nagpakilala ang nasa loob. Brian Montifalco ang pangalan nito at ang kapatid naman ay Si Jacob mga nasa 7 taon na ang bata at ang daldal pa nito. Nagpakilala narin sya sa mga ito. Kalahating oras din bago sila nakrating sa bayan na hindi nya namalayan dahil sa sarap NG kwentohan nilang tatlo. Bumaba SI Abegail sa kanilang sasakyan at nagpaalam at nagpasalamat sa kanila.