สำนักศึกษาบนเขาไท่ซาน ยามเว่ย (13.00-15.00)
นกสื่อสารบินเข้ามาหาเจ้าหย่งเซิงในห้องรับรอง หลังจากแกะจดหมายและป้อนอาหารนกแล้ว ก็เดินออกไปหาเจ้าหย่งเจี้ยนที่นั่งเดินหมากกับสหายร่วมชั้นเรียน
“ว่าอย่างไร" เอ่ยถามน้องชาย
“ไป่เยว่ชิงร่วมหอสามนักโทษ วันนี้จัดการประหารทั้งตระกูล พระคู่หมั้นไปขอพรอารามซงกวน..แค่นั้น" หย่งเซิงตอบ
“อืม..ดียิ่ง คงหมดเรื่องยุ่งแล้วกระมัง”
“ข้าว่าจะบอกกล่าวแก่ท่านอาจารย์เรื่องการร่ำเรียนของพวกเรา” หย่งเจี้ยนหันมองเลิกคิ้ว “ข้าจะไม่เอาเวลาพักแล้ว..อยากเรียนให้จบๆ และลงไปจากเขาสักที”
“เอาสิ!!” หย่งเจี้ยนยิ้ม “จบเร็วกว่านี้สักครึ่งเดือน”
“เช่นนั้นข้าจะเข้าไปบอกกล่าวแก่ท่านอาจารย์อาวุโสเในยามนี้เลย” เดินจากไปพร้อมกับกงลี่อย่างรวดเร็ว
“พวกเจ้าจะหลงนางเกินไปหรือไม่” สหายร่วมเดินหมากหยางจื่อเทียนพูดติดหัวเราะ หึหึ
“คงจะเป็นเช่นนั้น” ยิ้มตอบ
๑-----------------
