Race of chef's

8.bölüm

"Sormayı unuttum ya kim elendi? Eğer elenen erkek yarışmacıysa şuraya düşer bayılırım." dedim. Gizem 'in yüz ifadesinden erkek yarışmacının elendiği belli oluyordu.

"Biz resmen bir oyunun içindeyiz farkında mısın? Bir yarışmanın değil, bir oyunun.." dedim. Gizem düşünceli bakışlarını cama çevirdiğinde sinirle ayağa kalktım.

" Gidip ona bunun hesabını soracağım. Bizimle resmen oynuyorlar. İşin en kötü kısmı ise bizden belki de benden başka kimse rahatsız olmuyor. Önce ondan sonra da beni kandıran herkesten hesap soracağım ve burayı terk edip gideceğim." dedim. Gizem 'in beni durdurmasına izin vermeden odamdan çıktım. Koşarak karşı eve girip ezbere bildiğim odanın önüne geldim. Kapıyı hızla açıp girdiğimde odada kimse yoktu.

Tam kapıyı kapatıp çıkacakken odanın banyosunun kapısı açıldı.

Arkamı dönmeden konuştum.

"Giyinik misin?" Araf dediğime gülüp cevapladı.

"Evet, yani soyunuk değilim!" onun aksine sinirli bir ses tonuyla konularak arkama döndüm.

"Beni, bizi kandırdınız. Biz yarışmaya geldiğimizi sanmıştık halbu ki. Herkes bir hayalin peşine geldi buraya! Ama siz bizi, beni kandırdınız!" dedim

"Biz kimseyi kandırmadık Enfal!" dediğinde daha da sinirlendim.

"Reytingin yönlendirdiği bu oyun bir yarışma değil! Ve siz bizi kandırdınız. Sen, sen eski sevgilini getirecek kadar alçalmışsın. Sırf reyting uğruna Selin burada, biraz daha tıklanmak için o burada biliyorum." dedim. Araf güldü ve başını iki yana salladı.

" Evet burası senin için bir yarışma, ama sadece senin için. Bu zamana kadar beraber vakit geçirdiğin Gizem için bile bir oyun, bir kurmaca ama senin için yarışma. Selin 'i buraya ben çağırmadım. Ve o benim eski sevgilim falan da değil, her okuduğunda inanma! " dedi.

" Ne demek Gizem için bile bir oyun, o biliyor muydu her şeyi. " diye sordum.

" Her şey dediğin bütün televizyon camiasında olan herkes için aşırı normal bir durum. Mesela bugün sen rahatsızlanınca odana kamera ile gelmek istediler. Belki de senden bayılmanı falan isteyeceklerdi, "

" Ama gelmediler, neden? Çünkü daha büyük bir reyting kaynağı oldu. Kanalın sahibinin oğlu Enfak'in ardından stüdyoyu terk etti! Şok şok şok! " dedim kocaman açılmış gözlerle.

" Çünkü ben izin vermedim! Canın acırken burnuna kamera sokulmasına izin vermedim. Bu yüzden orayı terk ettim! " dedi.

" Zaten kimin eleneceğini bildiğin için bir heyecanı da yoktu senin için bari şu gariban Enfal'e yardım edeyim dedin ve izin vermedin. Ah çok teşekkür ederim (!) " dedim dalga geçer gibi. Araf gözlerini kapatıp arkasını döndü. Çok sinirli görünüyordu. Bir kaç dakika öyle durup bana doğru döndü. Sakinleşmiş duruyordu ama ben hala çok sinirliydim.

" Sen, sen.. Boşver sene! " dedi ve odadan çıktı. Arkasından odadan çıkacakken çalışma masasında suran eskiz defteri ilgimi çekti.

Masaya doğru ilerleyip eskiz defterine baktım. Tam kapağını açacakken vazgeçip elimi geri çektim. Onun özeline bu kadar giremezdim izinsiz defterine dokunamazdım.

Odadan çıkacakken masada duran füzeni elime alıp inceledim. Eline siyahlık bulaşmasın diye etrafına bir kumaş parçası sarmıştı. Kumaş ta füzene temas ettiği için siyah olmuştu.

Masaya geri bırakıp dışarıya çıktım. Arka bahçeye gidip en uzaktaki ağacın altına oturdum. Hava çok soğuktu, hatta hafif yağmur çiseliyordu. Gece saat geç olduğu için etrafta hiç ışık ve ses yoktu. Başımı ağaca yaslayıp gözlerimi kapattım.

Etraftan hiç ses gelmemesine rağmen kafamın içinde o kadar ses vardı ki başım ağrımaya başladı. Az önce Araf 'la olan bağırışlarımızı acaba birileri duydumu diye düşünürken karnımın ağrımaya başlamasından acıktığımı anlayıp eve doğru yürümeye başladım. Arka bahçeden çıkacakken ön bahçede telefonla konuşan Araf dikkatimi çekti. Duvarın arkasında durup karşılaşmamak için onun gitmesini bekliyordum.

"Baba, dayanamıyorum! Ona herşeyi anlatmak istiyorum." dedi Araf. Etraf çok sessiz olduğu için onu çok net duyuyordum.

"Baba lütfen. Bilmeye hakkı var, neden burada olduğunu bilemeye hakkı var herkes gibi. Sadece o bilmiyor." dedi Araf.

"Tamam, şimdilik susmaya devam edeceğim." telefonda ki kişiyi dinleyip birşey demeden kapattı ve adım sesleri uzaklaştı.

Kimin neyi bilmeye hakkı var bilmiyorum ama bu işin peşini asla bırakmayacağım!