“อ๊ะ…” ผมผละฝ่ามือออกจากริมฝีปากบาง และแทนที่ด้วยริมฝีปาก รสชาติของเธอยังคงหวานไม่เคยเปลี่ยน แม้เวลาจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม เธอก็ยังคงเหมือนในวันวาน ยังคงทำให้ผมคลั่งได้เสมอ
ผมยอมรับว่าหลังจากพราวทิ้งผมไป ผมเสียศูนย์มากจนควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อย แต่ไม่เคยมีใครเลยที่ทำให้ผมรู้สึกเติมเต็มได้เท่าเธอ
พราวเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่ทำให้ผมคลั่งจนแทบบ้า
ทั้งเมียคนแรก รักครั้งแรก และความเจ็บปวดแรก
ในเมื่อผมได้กลับมาเจอกับพราวอีกครั้ง แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการ แต่ผมจะทำทุกทางเพื่อให้ได้เธอกลับมาเหมือนเดิม
ต่อให้เธอเกลียดผมมากกว่านี้ผมก็จะทำ!
.
.
.
[บทบรรยาย ควีน]
ฉันฟุบหน้ากับหมอนใบใหญ่ สองมือกำแน่น จิกปลายเล็บกับฝ่ามือ กัดริมฝีปากจนห้อเลือด เพื่ออดกลั้นความทรมานปนซาบซ่านจากการเคลื่อนไหวของร่างสูง
สิบทิศพรมจูบแผ่นหลังและลาดไหล่ของฉันหนัก ๆ เขาเคลื่อนไหวตัวตนเข้าใส่ส่วนล่างของ
