เช้าวันใหม่ในไร่ยังคงสดชื่นเหมือนเดิม กลิ่นดินที่ชุ่มน้ำค้าง ลอยคลุ้งผสมกับกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้ป่า เดือนลุกขึ้นก่อนใคร เธอสวมผ้ากันเปื้อนผืนบางแล้วเดินเท้าเปล่าออกมาหน้าบ้าน ไฟในครัวเล็ก ๆ เริ่มติดขึ้นพร้อมเสียงหม้อเคาะเบา ๆ
ขุนตื่นตามเสียงนั้น เขาเดินออกจากมุ้งพร้อมเสื้อเชิ้ตตัวเก่า ผมยังยุ่งนิด ๆ แต่ดวงตาเต็มไปด้วยความอบอุ่นเมื่อเห็นเดือนยืนอยู่หลังเตา
“ตื่นแต่เช้าเลยนะครับคุณแม่บ้าน” เขาแซวเบา ๆ พร้อมเดินเข้าไปโอบจากด้านหลัง
“ก็จะให้บ้านใหม่มีมื้อเช้าแรกที่ดีนี่คะ” เดือนตอบยิ้ม ๆ ขณะคนหม้อข้าวต้มบนเตาถ่าน “อีกอย่าง...เมื่อคืนคุณผู้ชายทำเอาหมดแรงไปหลายรอบนะคะ ต้องหาอะไรบำรุง”
ขุนหัวเราะในลำคอ ก่อนจะซบหน้าลงกับไหล่เธอ “งั้นมื้อนี้พี่จะกินให้หมดหม้อเลย...ขออย่างเดียว อย่ามองพี่แบบเมื่อคืนอีกนะ ไม่งั้นไม่ได้กินแน่”
เดือนสะดุ้งนิด ๆ แก้มแดงจัด แต่ปั้นหน้าขึงขังไม่ทัน “พี่ขุน!”
เสีย
