Remus POV
MALAKAS na tumawa si Lolo Mariano sa biro ni Senator Victorio paglabas namin ng library office.
"Sa edad ko na to ay hindi ko na iniisip ang pag aasawang muli, senator."
"At bakit naman ho hindi, senyor. Aba'y matikas pa kayo."
"Dahil matanda na ako."
"Yun nga ho ang pinupunto ko. Ngayon nyo kailangan ng makakasama sa buhay. Masarap pa ring matulog sa gabi na may kayakap." Nakangising saad pa ni Senator Victorio.
Tumawang muli si Lolo Mariano. "Ikaw talaga, tuturuan mo pa ako ng mga kolokohan mo."
Si Senator Victorio naman ang tumawa. Magaling syang senador. Pero kilala ding babaero.
"Isa pa, hindi ko makakayang pagtaksilan ang Carolina ko kahit twenty years na syang wala sa piling ko. Baka multuhin ako noon at itulak sa hagdan. Mapaaga pa ang buhay ko." Natatawang sam
