Halos kalahating oras nang nakababad si Amara sa tubig, kulang na lamang rin ay manginig na siya dahil sa lamig ngunit talagang ayaw niya pa ring umahon.
Tila siya isang batang masayang lumalangoy sa tubig na umabot lamang sa kanyang dibdib, isama pang masyadong nakaka relax ang tubig doon kahit pa nga mukha iyong binabaran ng yelo sa lamig.
Ang liwanag ng buwan ang nag silbi niyang ilaw, dahil sa laki ng buwan sa gabing iyon pakiramdam tuloy ni Amara ay isa siyang diyosang nag lalaro sa tubig at naka hubad.
Amara laughed at the thought as she swam to a big rock close to the water fall, the loud noise from the waters made Amara felt even closer to the nature.
That’s not something she always feels, she still can’t say that she loves the nature as much as Xavier and his friends does, but
