หากขอพรได้เพียงหนึ่ง

ตอนที่ 2

ตอนที่ 2

แมทอุ้มเจ้าก้อนขนเข้าบ้าน สำรวจร่างกายของเจ้าแมวน้อยโดยละเอียด เมื่อไม่พบบาดแผลหรือเห็บไรแม้แต่ตัวเดียวก็ยิ่งแปลกใจ

เจ้าแมวน้อยเพศเมียวัยกำลังโต ขนสีขาวสะอาดและไม่มีกลิ่นเหม็นสาปอยางแมวจรจัดทั่วไป อีกทั้งเห็บไรก็ไม่มี ดูอย่างไรก็เหมือนแมวมีเจ้าของและเจ้าของต้องดูแลดีมาก ๆ เจ้าก้อนขนถึงได้สะอาดขนาดนี้ แต่ทำไมถึงมีคนนำมาทิ้งไว้หน้าบ้านเขาได้

แมทรู้สึกเสียใจมากที่กล้องวงจรปิดหน้าบ้านเสียไปเมื่อเดือนที่แล้ว และยังไม่มีโอกาสได้ซ่อมแซมหรือเปลี่ยนใหม่ ไม่อย่างนั้นเขาคงได้รู้ว่าใครช่างใจร้ายนำแมวแสนสวยมาทิ้งได้ลงคอ

เมี้ยว เมี้ยว

เหมือนเจ้าก้อนขนจะรับรู้ถึงความรู้สึกของชายหนุ่มเจ้าของบ้าน มันเดินเข้ามาคลอเคลียเอาหัวไถไปมาบนใบหน้าของแมทจนชายหนุ่มหัวเราะออกมา

"ขี้อ้อนนะแกเนี่ย" แมทจับเจ้าแมวน้อยขึ้นอุ้มแนบอก ลูบไล้ไปตามลำตัวที่ปกคลุมไปด้วยขนสีขาวปุกปุย อดไม่ได้หอมหัว หอมตัวเจ้าก้อนขนไปหลายครั้งด้วยความเอ็นดู

"หิวรึยัง ที่บ้านไม่มีอาหารแมวเลย ออกไปซื้อป่านนี้ไม่น่าทัน" ชายหนุ่มก้มลงคุยกับเจ้าก้อนขนที่อุ้มแนบอก คล้ายจะฟังกันรู้เรื่อง เพราะเจ้าก้อนขนตอบรับเขาโดยการร้องเมี้ยว แล้วคลอเคลียเขาจนจักจี้

สุดท้ายแมทก็ตัดสินใจออกไปร้านสะดวกซื้อที่ใกล้ที่สุดอีกครั้ง อย่างน้อยคงมีอาหารแมวให้เจ้าก้อนขนที่บ้านได้กินไปก่อน

ส่วนเรื่องตรวจสุขภาพและลงทะเบียนสัตว์เลี้ยงคงต้องเอาไว้จัดการในวันรุ่งขึ้น

อากาศอบอุ่นยามเช้าในฤดูใบไม้ผลิ แมทยังคงนอนหลับอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์อย่างสบายใจ แม้จะกดปิดนาฬิกาปลุกไปแล้วถึงสองครั้ง ก็อากาศกำลังอุ่นสบาย อีกทั้งยังมีเจ้าก้อนขนสีขาวที่ขดตัวซุกอยู่ใต้ผ้าห่มร่วมกันกับเจ้าของบ้าน

เมื่อคืนหลังจากกลับจากร้านสะดวกซื้อ แมทแวะไปยังที่ทำการหมู่บ้านเพื่อขอดูกล้องวงจรปิดบริเวณถนนหน้าบ้าน เพื่อดูว่าใครกันที่นำเจ้าแมวน้อยแสนน่ารักมาทิ้งได้ลงคอ

แต่แมทก็ต้องกลับบ้านมือเปล่า เมื่อเจ้าหน้าที่แจ้งว่ากล้องบริเวณนั้นเสียได้เกือบอาทิตย์รอส่งซ่อม มีเพียงข้อมูลจากบ้านฝั่งตรงข้ามเท่านั้นที่เคยเห็นเจ้าแมวตัวสีขาวป้วนเปี้ยนอยู่หน้าบ้านเขาตั้งแต่เที่ยง ไร้เจ้าของ ไร้ปลอกคอ ส่วนกล่องกระดาษใบนั้นคือขยะจากบ้านถัดไปอีกสองหลัง เป็นเด็กผู้ชายตัวเล็กถือกล่องมาวางไว้เฉย ๆ เขารู้จักเจ้าของบ้านหลังนั้นดีเพราะเคยช่วยเหลือกันมาก่อน และรู้มาตลอดว่าบ้านหลังนั้นไม่เลี้ยงสัตว์ทุกชนิด

เจ้าก้อนขนตื่นแล้ว มันกำลังเอาหัวถูไถไปกับกับแผ่นอกของแมทอย่างเพลิดเพลิน จนร่างสูงต้องเปลี่ยนท่านอนเป็นนอนหงาย แล้วจับเจ้าก้อนขนวางไว้บนอก ลูบไล้ขนนุ่มนิ่มจนเพลินมือ

เมี้ยว เมี้ยว

เสียงร้องของเจ้าก้อนขนปลุกให้แมทตื่นเต็มตา เขาลืมไปเลยว่าต้องให้อาหารเจ้าแมวน้อยตัวนี้

"โทษที ลืมเลยว่าแกต้องกินอาหาร"

แมทเทอาหารเม็ดสำหรับแมวใส่ภาชนะพร้อมทั้งวางน้ำไว้ใกล้กัน ก่อนแยกตัวเองไปจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำ

อาหารมื้อเช้าของเขาปกติก็ไม่ค่อยจะมีอะไรมากเพราะไม่ค่อยตื่นเช้าบ่อยนัก อย่างวันนี้ก็มีแค่กาแฟดำหนึ่งแก้วกับขนมปังที่เพิ่งซื้อมาเมื่อวานสองแผ่น

แมทตั้งใจว่าจะกลับไปงีบหลับต่ออีกสักหน่อยเพราะไม่ค่อยชินที่ตื่นเช้า แต่กลับโดนเจ้าก้อนขนสีขาวนุ่มนิ่มเดินมาพันแข้งพันขาจนเขาต้องอุ้มมาไว้แนบอก เพราะกลัวว่าตนจะเผลอเหยียบเข้าเพราะความไม่ชิน

"อ้อนจังเลยนะแกเนี่ย เจ้าของเป็นใคร ทำไมเอาแกมาปล่อยได้" แมทหยอกเจ้าเหมียวในอ้อมกอดพลางกัดขนมปังแสนจืดชืดไปด้วย

เหมือนจะเป็นวันที่แสนพิเศษสำหรับหนุ่มโสดอย่างแมท ที่ปกติตื่นสายเพราะมักทำงานจนดึก แต่วันนี้กลับมีเจ้าเหมียวขี้อ้อนอยู่เป็นเพื่อน

"เดี๋ยวฉันจะลองหาเจ้าของแกดูก่อน เผื่อเดินเล่นจนเพลินแล้วลืมทางกลับบ้าน" แมทว่า ทั้งหยอกเจ้าก้อนขนด้วยการแหย่ขนมปังที่ตัวเองกัดไว้เกินครึ่งให้เจ้าเหมียวน้อยได้ดม แต่เหมือนเจ้าแมวน้อยจะไม่ถูกใจกลิ่นขนมปังเท่าไหร่ ดมแค่ครั้งเดียวก็เบือนหน้าหนี ก่อนกระโดดออกจากอ้อมกอดของแมทแล้ววิ่งไปนั่งนิ่งบนโซฟา

แมทไม่ได้สนใจ เขาหันมาจัดการกับขนมปังและกาแฟดำจนหมด แล้วใช้โน้ตบุ๊กเครื่องเก่าค้นหาเพจตามหาสัตว์เลี้ยงหายที่เขตสร้างไว้เพื่อให้ผู้คนได้ลงประกาศเพื่อใช้ตามหาหรือแจ้งเบาะแสต่าง ๆ

แมทใช้เวลาไปกับการค้นหาประกาศแมวหายจนย้อนขึ้นไปสามเดือนก็ล้มเลิกเพราะถูกความง่วงเข้าโจมตีอย่างหนัก

หนังตาแทบจะลืมไม่ขึ้น แม้แต่กาแฟดำก็รั้งไว้ไม่อยู่

เมื่อคืนกว่าเขาจะได้นอนก็เกือบจะตีสาม ไหนจะหาที่นอนให้เจ้าเหมียว ไหนจะงานที่ค้างเอาไว้ และยังตื่นเช้าแบบนี้อีก

ปกติเขาตื่นเช้าเสียที่ไหนกันเล่า โน่นแหละ หลังบ่ายโมงกว่าจะลุกจากที่นอนได้

แมทตัดสินใจล้มตัวลงนอนบนโซฟาตัวยาว จับเจ้าก้อนขนมาวางไว้บนหน้าท้อง ลูบไล้ขนนุ่มสีขาวที่ดูสุขภาพดีเกินกว่าจะเป็นแมวจรจัดได้

"เอาไว้บ่าย ๆ จะพาแกไปหาหมอ แล้วค่อยพาไปให้ศูนย์ฯ ช่วยลงประกาศหาเจ้าของก็แล้วกันนะ แต่ตอนนี้ฉันต้องนอนเอาแรงก่อน"

แมทผล็อยหลับไปในเวลาไม่นาน ลมหายใจสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเขากำลังหลับสนิทและหลับสบาย แม้ว่าบนตัวของเขาจะมีแมวนอนทาบทับอยู่ด้วยหนึ่งตัว