1 ชั่วโมงผ่านไป
"หนูเป็นยังไงบ้างครับ เริ่มเมารึยังครับ ยังโอเครอยู่หรือป่าว" ไดม่อนที่นั่งคุยอยู่กับเพื่อนๆและน้องๆ จึงหันมาถามคนข้างๆที่ตอนนี้เหมือนจะมีอาการโอนเอนไปแล้วนิดหน่อย
"หนูยังโอเครอยู่ค่ะ ตอนนี้ถือว่าสบายมาก" แม้จะเริ่มมึนหัวแล้วนิดหน่อยก็เถอะ แฮร่ แฮร่
"หึ! ให้มันจริงเถอะครับ เริ่มเมาแล้วก็บอกครับ" มันจะโอเครจริงไหมในเมื่อตอนนี้น้องนั่งโอนเอนไปมาอยู่แบบนี้
"หึยย พี่ไดม่อนอ่ะ ชอบรู้ทันหนู" รู้ทันไปซะทุกเรื่องเลยจริงๆ
"ดูไม่ออกเลยเนาะเด็กดื้อ หน้าแดง แก้มแดงขนาดนี้" ตอนนี้ดูยังไงก็เมาครับเด็กดื้อ
"คิก คิก ก็นิดหน่อยค่ะ แต่หนูยังไหวน้าา" ไหวที่แปลว่ายังไม่สลบอ่ะ คิก คิก
"ครับๆ ไม่ไหวก็บอกนะ พี่จะได้พาไปส่ง" หรือผมจะพาเธอกลับเลยดี
"ไม่เอาค่ะ หนูยังไม่อยากกลับ หนูอยากดื่มอีกสักหน่อย" ไหนๆพรุ่งนี้ก็ไม่มีเรียนแล้วก็จัดเต็มไปเลย ไหนๆก็ได้ออกมาเที่ยวทั้งที นานๆจะได้ออกมา
"
