DYNE ♡ CAKE
ฉันไม่แน่ใจว่าเราเสียงดังกันแค่ไหน แต่ในขณะนี้ ได้มีผู้คนมากมายรายล้อมเราทั้งสี่อยู่
พี่เฟิร์นผู้ไร้ทางสู้ ยืนตัวสั่นหมัดกำแน่น แววตาเต็มไปด้วยความแค้นที่อัดแน่นแทบทะลุอก
“เชื่อมันทุกอย่าง มึงต่างหากที่โง่”
ก่อนที่เธอจะเดินกระฟัดกระเฟียดออกจากวงล้อมนี้ไป เธอได้สาดคำพูดใส่ฉันมาหนึ่งคำ ที่ฉันพึ่งว่าให้เธอไปหยก ๆ
ฉันไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมาว่า มายืนด่าว่าฉันโง่ ฉันจึงเลือกที่จะตอบโต้ อย่างน้อยถ้าอีกฝ่ายโมโห ก็ถือว่าเรื่องที่แสร้งอวดโอ้ นั้นมีความจริงอยู่เกินครึ่ง
“อีพี่เฟิร์นแม่งน่ากลัว”
โอ๋พูดพลางทำท่าทางขนลุก เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้ว ทุกคนจึงต่างก็พากันแยกย้ายไปคนละทาง
มีบ้างที่ยังคงงงกับเหตุการณ์เมื่อครู่ แต่พวกเขาก็แค่มองดูแล้วก็เดินจากไป ไม่ได้เอ่ยถามอะไร เพราะไม่ใช่เรื่องของตน
“นี่พึ่งรู้นะ ว่าข่าวลือนั้นไม่จริง”
เอ้บอกกล่าว เธอแตะต้นแขนฉันแผ่วเบาราวกับจะตร
