DYNE ♡ CAKE
“หอมจัง... ”
เสียงข้างหลังของผู้ชายหน้ามึน ที่กำลังชะเง้อคอผ่านไหล่มามองในสิ่งที่ฉันทำอยู่
เช้าวันนี้ ที่ฉันได้รับกับข้าวหลากหลายอย่างจากบ้านของดายน์ คุณแม่ให้แม่บ้านนำมาตุนให้เราสองคนแต่เช้า เผื่อว่าวันไหนเป็นชั่วโมงเร่งรีบ เราจะได้ไปเรียนให้ทันเวลา
“ดูดิ แม่ก็เอาแต่ของโปรดเธอมาให้ นี่ฉันเป็นลูกนะ”
เขายังบ่นไม่หยุด และยังอยู่ใกล้ตัวฉันไม่ห่าง แถมเสื้อก็ยังไม่ใส่ จะชิลล์ไปไหนก็ไม่รู้
“เค้ก... นี่พูดด้วยอยู่นะ”
ดายน์ล็อกคอฉัน ขณะที่ฉันมองเขาตาขวาง
หลังจากที่ลืมตาตื่น ก็พบว่าคนแอบหื่นนอนจับหน้าอกฉันอยู่ ครั้นจะโวยวายไปเลยตั้งแต่เช้าตรู่ ก็ไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหนมาสู้ กับผู้ชายเจ้าชู้ขาดแคลนผู้หญิงอย่างเขา
“เจ็บ”
ฉันบอกเสียงเรียบ แขนเล็กเท่ามดจะไม่ว่า นี่มันขาหน้าของหมาชัด ๆ
เรียกร้องความสนใจเก่ง!
“ก็ใครบอกให้เธอเมินล่ะ”
ทำไมเป็นผู้ชายหลายอารมณ์แบบนี้นะ บทจะนิ่งก็
