DYNE ♡ CAKE
ฉันนั่งอยู่บนเตียงในห้องนอนของตัวเองเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้ว แต่คนข้างนอกก็ไม่มีทีท่าว่าจะเคาะประตูสักที ทั้งที่บอกเองว่ามีเรื่องจะคุยด้วย แต่ขอไปอาบน้ำก่อน
แล้วนี่ถ้าเขานอนแช่น้ำอยู่ ผิวหนังเขาไม่เปื่อยไปแล้วเหรอ?
แล้วฉันจะนั่งรอเขาทำไม?
แปลกจริง.....
ระหว่างทางมาที่คอนโดของเรา ฉันพูดมากเป็นที่สุด ถามคำถามแล้วคำถามเล่า ส่วนเขา ก็เอาแต่บอกว่าเดี๋ยวพูด เดี๋ยวพูด จนฉันหงุดหงิดไปหมด
แล้วฉันก็หมดความอดทนแล้วด้วย.....
“ดายน์ เห้ยนาย..... ”
พอประตูห้องฉันถูกเปิดออก คนที่ทำให้ต้องร้องออกมาก็ยืนทำหน้านิ่งอยู่หน้าห้อง ซึ่งไม่รู้ว่าบังเอิญมาพอดี หรือว่ายืนตรงนี้เพื่อดักทางในความอยากรู้ของฉัน
“พึ่งเห็นเธอเป็นแบบนี้ ปกติไม่สนใคร”
เขากอดอกพิงกำแพงหรี่ตามองฉันอย่างประหลาดใจ
ก็เขากับคุณพ่อทำให้ฉันอยากรู้ไง เป็นใครจะไม่สนใจบ้างล่ะ เรื่องที่มันเกี่ยวกับตัวเราน่ะ!
“ถ้านายบอกฉันด
