DYNE ♡ CAKE
เช้าวันต่อมา ฉันที่ยังเป็นบ้าเป็นหลัง สติสตางค์ยังกลับเข้าสู่ร่างกายได้ไม่เต็มที่นัก ก็ต้องชะงักนิ่งไม่ไหวติง เมื่อคนที่ไม่คาดคิดว่าจะมาอยู่ตรงนี้ กลับมาที่นี่ตั้งแต่เช้าแบบนี้
“คุณแม่ สวัสดีค่ะ”
ฉันประนมมือไหว้ ทั้งที่แต่งกายไม่ค่อยเรียบร้อย แต่จะให้ทำไง เพราะไม่ได้ทราบก่อน ว่าท่านจะมาหา
“แม่ซื้อข้าวมันไก่ของโปรดลูกชายมาให้ แล้วแม่ก็ว่าจะแวะมาถามอะไรหนูสักหน่อยด้วย ดายน์อยู่ในครัวจ้ะ หนูไปหาสิจ๊ะ”
คุณแม่เอ่ยพลางอมยิ้ม ท่านมองหน้าฉัน มองต่ำมาที่มือของฉัน จากนั้นก็ส่งสัญญาณให้ทราบว่าลูกชายหน้านิ่งของท่านกำลังจะพังครัว
ฉันเดินงง ๆ ไปหาเขา เมื่อคุณแม่เองก็ใช้มือดันหลังฉันเบา ๆ อีกด้วย
“ตื่นสาย”
ดายน์แขวะทั้งที่ยังยืนหันหลังให้ เขาอาจจะเดาเอาก็ได้ว่าเป็นฉัน เพราะถ้าเป็นแม่ของเขา ที่เดินเข้ามาท่านก็ต้องส่งเสียงบอก
“คุณแม่มาทำไมแต่เช้า”
ฉันเดินไปหา แต่เว้นระยะไว้ห่างพ
