DYNE ♡ CAKE
การนอนไม่ใช่ปัญหา...
การกอดก็ไม่ใช่ปัญหา...
ปัญหาก็คือ ขานี่จะหนักไปไหน?
ดายน์แทบจะทับฉันไว้ทั้งร่างกายไปแล้ว ซึ่งเรามีเรียนเช้ากันอีก เขาก็ยังมีหน้ามาวอแวฉันอีก ฉันเมื่อยไปทั้งตัว อยากดึงหัวดายน์มาฟาดสักที คงจะระบายอารมณ์ตอนนี้ ได้ดีเชียวล่ะ!
“หน้าบึ้งแต่เช้า”
พลขับตั้งคำถาม คือไม่น่าจะถามนะ แต่ก็มีหน้ามาถาม เออนั่นแหละ!
'เขามันซึนได้โล่'
“ชอบเงียบใส่จังนะ”
ดายน์เอื้อมมือมาบีบปลายคางของฉัน ขณะที่ฉันรีบปัดออกแทบจะเป็นการฟาดหลังมือเขา
“แฟนใครวะ ชอบตีชอบฟาด”
ไม่ใช่เขาแน่ ๆ ล่ะ!
“วันนี้เราต้องไปเรียนห้องเดียวกัน ห้ามโดดเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะประกาศให้ทั้งห้องอะรู้ ว่าเราเป็นอะไรกัน”
นอกจากจะขี้อ้อนเหมือนหมา เขายังจะชอบขู่เหมือนหมาอีก
“ไม่จับ เอ๊ะดายน์... ”
แล้วฉันก็เลือกทางให้ตัวเองไม่ได้มากนัก เพราะเขาได้ดึงข้อมือของฉันไปจับพลางสอดประสานนิ้วมือเข้าหากันจนแน่นหน
