4

1048 Words
DYNE ♡ CAKE วันเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า แต่ทว่ามันกลับไม่ใช่ เป็นฉันเองที่คิดว่าช้า เพียงเพราะว่ายังอยากเจอหน้าชมพู แต่มันก็ได้แค่คิด เมื่อเรื่องจริงที่รับรู้ คือชมพูท้อง ฉันดื่มจนเมามาย และ ตื่นมาในสภาพเปลือยกายโดยใครก็ไม่รู้ มานั่งจ้องหน้าฉันอยู่ ก็ยังดี ที่เธอเป็นผู้หญิง..... “หน้าตาแบบนี้ ไม่น่าจะอกหักนะ ตื่นแล้วก็ไปล้างหน้าล้างตาสิ พี่จะไปอุ่นข้าวไว้ให้” คนสวยตรงนี้บอกพลางลุกไปอีกทาง ที่แห่งนี้น่าจะเป็นหอพัก เพราะห้องหับไม่ได้กว้างขวางมาก เหมาะแก่การอยู่คนเดียวโดด ๆ..... “มาสิ ทำตัวตามสบายเลยนะ” เธอบอกพลางยกขาไขว่ห้างตามองทีวีขนาดเล็กที่กำลังฉายละครน้ำเน่าที่นำเอามารีรันในช่วงสาย ๆ แบบนี้ “ขอบคุณค่ะพี่” ฉันว่าแค่นั้น ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ และ รู้สึกว่าพี่คนนี้กำลังเพ่งมองแผ่นหลังของฉันอยู่ “พี่ชื่อเฟิร์น เราล่ะ...?” “เค้กค่ะ” ฉันตอบ เธอพยักหน้า “อะ... พี่จำเราได้ ที่บอกว่าเป็นเลสใช่มะ” พี่เฟิร์นว่าออกมาแกมหยอก ซึ่งฉันก็ไม่สนใจคำคนที่เขาไม่รู้อะไรสักเท่าไหร่ “น้องไม่ได้เป็นหรอก สวยแบบนี้ เสียดายหน้าว่ะ” ไม่รู้ว่าเธอเดินมาหาตอนไหน แต่รู้อีกที เธอก็ยืนจ้องหน้าฉันแล้ว ละฉันก็ยอมรับ ว่าเริ่มทำตัวไม่ถูกกับสายตาแบบนี้..... “พี่รับน้องไปเมื่อเดือนก่อนไง จำพี่ไม่ได้อ๋อ ที่สั่งให้น้องพูดเรื่องที่คนอื่นรู้แต่ไม่ใช่เรื่องจริงเกี่ยวกับตัวเราไง จำได้ปะ” ฉันถึงบางอ้อ เมื่อเธอบอกมาแบบนี้ ทีแรกฉันหงุดหงิดกับคำถาม แต่พอเข้าใจ ใจความที่รุ่นพี่จะสื่อ ว่าข่าวลือของบางคนที่ป่นปี้ไม่มีเรื่องดี บางทีก็ไม่ใช่เรื่องจริง “จำได้แล้วค่ะ รุ่นพี่” ฉันยิ้มให้พี่เฟิร์นที่นั่งลงฝั่งตรงข้ามฉัน “ว่าแต่... ทำไมดื่มของหนักขนาดนั้น” เธอนำแซนวิชอีกชิ้นเข้าปาก พลางถามเรื่องของฉันไปด้วย “มีเรื่องเครียดนิดหน่อยค่ะ” ฉันเลือกที่จะตอบไปตามความจริง และ เป็นเพียงมารยาทอย่างหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้คิดจะแจกแจงอธิบายเรื่องราวแท้จริงให้คนแปลกหน้าฟัง “ปัญหาวัยรุ่น เข้าใจ” เธอยิ้มน้อย ๆ เธอเองก็วัยรุ่นเหมือนกัน ถ้ายังเป็นรุ่นพี่ที่มอ เธอก็ยังอยู่ในช่วงวัยรุ่นไม่ต่างจากฉัน “เสร็จละพี่จะไปส่ง เราอยู่ไหน บ้านหรือคอนโด” “คอนโดค่ะ” “ปะ... ” มินิคูเปอร์สีเหลืองสดจอดอยู่ตรงนี้ พี่เฟิร์นกดปลดล็อก แล้วดีดนิ้วให้ฉันขึ้นด้านข้างคนขับ ไม่นานนักรถก็เคลื่อนเข้ามาจอดอยู่หน้าคอนโดหรู ซึ่งเจ้าของเงินที่ซื้อ คือแม่ของดายน์..... “ขอบคุณค่ะรุ่นพี่” ฉันยกมือไหว้ทันทีเพื่อเป็นการขอบคุณ “เรียกพี่เฟิร์นก็ได้ รุ่นพงรุ่นพี่อะไร ดูหนังเยอะไปนะเราอะ” เธอว่าออกมาพลางยิ้มได้สวยน่ารักมาก ๆ ราวกับว่าเรานั้นสนิทสนมกันเป็นอย่างดีแล้ว “เจอกันที่มอ” ฉันเดินเข้าลิฟต์ เสียบคีย์การ์ดเพื่อไปยังชั้นที่ห้องตั้งอยู่ อารมณ์ก็ยังบูดอยู่ สมองก็ยังสั่งการได้ไม่เต็มที่เท่าไหร่ หวังว่าเข้าไปในห้องจะไม่เจออะไรแปลก ๆ นะ ดายน์ไม่เคยเกรงใจในการพาใครมาที่ห้อง เขาเจ้าชู้มาก ๆ ปากบอกว่ามีแฟน แต่ดันควงแขนสาวน้อยสาวใหญ่ขึ้นคอนโดหลายครั้ง มันแทบจะเป็นภาพที่ชินตาไปแล้ว เพราะตอนนี้สิ่งที่กำลังคิด มันสะท้อนอยู่เบื้องหน้า “ไปไหนมาวะ” เขาถามฉัน แต่มือของเขากำลังเลื้อยเข้าเสื้อเธอคนนั้น ที่นั่งบนตักของเขาอยู่ “. . . . .” ฉันส่ายหน้าระคนเอือมระอา รีบก้าวขาไปยังห้องฝั่งตัวเองโดยเร็วไว อยากจะทำอะไรก็เชิญทำไป ขอแค่อย่ากลับคำพูดของเขาเองก็พอ ฉันขอแค่นี้แหละ..... มาถึงเซฟโซนของตัวเองก็กลับมาคิดเรื่องชมพูอีกแล้ว ความยินดีในการมีน้องมีเต็มอก ความเสียใจก็มีเต็มอกไม่ยอมแพ้กันเลย ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น... “สวัสดีค่ะ” (นี่พี่เฟิร์นนะ เค้กลืมกระเป๋าไว้หลังรถพี่อะ โทษทีที่ละลาบละล้วงนะ มีเซฟเบอร์ว่าเค้ก พี่ก็เลยลองโทร) “ว่าอยู่ ว่าลืมอะไร พี่อยู่ไหนแล้วคะ” (ล็อบบี้อะ พี่รออยู่) “โอเคค่ะ” ฉันกดวางสาย นึกตำหนิตัวเองในใจ ทำไมความเมาถึงได้พรากสติไปหมดขนาดนี้ เคยทำอะไรที่เหนื่อยกว่านี้ แต่ก็ไม่เคยหลงลืมอะไรถึงเพียงนี้ “นี่ดายน์... ” ฉันผวาเมื่อเปิดประตูออกมา เจอคนบ้ามายืนทำหน้านิ่งใส่ “ถอย... ” ฉันพูดเมื่อเขายังยืนมองหน้าฉันอยู่แบบนั้น “พึ่งกลับ จะออกไปไหนอีก” เสียงเข้มเอ่ยขึ้น อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายเดือน กินอะไรผิดสำแดงถึงเลือกจะมาถามวันนี้ วันที่สติฉันไม่ค่อยจะมี! “ไปเอากระเป๋า” ฉันบอกเขาตามจริง ไม่มีเหตุผลอะไรจะต้องพูดให้เขาถามอีก เมื่อความต้องการคือ ให้ดายน์รีบหลีก ฉันจะได้รีบไปรีบกลับมานอน “ทิ้งไว้กับผู้ชายที่ไหน” เขายิ้มมุมปาก เมื่อได้พูดจาโดยไม่รู้อะไร เขาแค่เห็นฉันออกไปกับผู้ชาย แต่นั่นก็พี่ชาย ไม่ใช่ใครที่ไหน “เขาหน้าไม่เหมือนนายหรอก ไม่ต้องอยากรู้” ฉันผลักดายน์สุดกำลังที่มี เขาชอบวุ่นวายโดยไร้สาเหตุ “เค้ก... ” เสียงนั่นคงเคืองเต็มที แต่ไม่สนใจมันจะดีกว่า ของมีค่าในกระเป๋าต่างหากที่ต้องรีบไปเอา เกิดพี่เฟิร์นเขาละลาบละล้วงจนเกินงาม ความจริงที่ฉันเก็บไว้จะถูกเผย.....
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD