บทที่ 16
ไม่อยากให้เธอเสียใจ
"พี่ธันย์ทำอะไรอยู่คะ"
"......."
"พี่ธันย์...เป็นอะไรคะ"?
เพราะเห็นท่าทีที่แปลกไปของคนตรงหน้าทำให้มาริสาเอ่ยถามออกไป ดวงตาคู่สวยมองสำรวจคนตรงหน้าที่กำลังจ้องมองเธอด้วยแววตาไม่พอใจ
"เขียนฝัน"
มาริสาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินคนตรงหน้าเรียกชื่อของเธอในอดีต ร่างบางก้าวถอยห่างตามสัญชาตญาณ แววตาคู่สวยมองคนตรงหน้าความรู้สึกตอนนี้กำลังบอกเธอว่าคนตรงหน้าไม่ใช่ ธันย์
"กะ..กร"
"ฝันบอกจะรักกรคนเดียวตลอดไปจำได้ไหม" คชากรพูดออกมาเสียงเย็น พลางก้าวเท้าเดินตรงไปหามาริสาแววตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ มือหนาคว้าจับที่ข้อมือของเธอไว้แน่น
"ทะ ทำไม ทำไมกรถึงมาอยู่ที่นี่"
"ฝันรักกรไม่ใช่หรอ พวกเราสัญญาแล้วว่าจะอยู่ด้วยกันจำได้ไหม"
"กรฝันเจ็บ!!!"
"ในเมื่อสัญญาแล้วว่าจะรักแค่กร ทำไมตอนนี้ฝันไปรักคนอื่น!!!"
มาริสาที่ควรจะเอ่ยบอกรักคชากรเช่นที่ผ่านมาในอดีตอนนี้ได้แต่ก
