บทที่ 15
พัชชาภามองมือถือที่ยังคงร้องดังอยู่นั้น ด้วยความลังเลว่าจะรับดีไหม เธอกลัวว่าพี่ชายของเธอที่โทรมาครั้งนี้หลังจากที่ทิ้งดนตรีไว้ให้เธอเลี้ยง จะหาเรื่องอะไรมาให้เธอเดือนร้อนอีกกันแน่
ปกรณ์เห็นพัชชาภามีสีหน้าตึงเครียด ลังเลไม่กล้าที่จะรับสายเขาจึงถือวิสาสะหยิบมือถือเธอขึ้นมา
“พ่อของดนตรีแล้วไง ไม่มีความรับผิดชอบก็ไม่สมควรเป็นพ่อ เดี๋ยวพี่รับสายให้เอง”
พัชชาภาพยายามจะห้ามแต่ก็ไม่ทันปกรณ์หยิบมือถือของเธอไปแล้วกดรับสายอย่างรวดเร็ว
“สวัสดีครับ” ปกรณ์เริ่มบทสนทนา
“มึงเป็นใคร นี้เบอร์น้ำไม่ใช่เหรอ” พาทิศแปลกใจที่อยู่ ๆ เบอร์ของน้องสาวตนก็มีผู้ชายมารับสาย
“ใช่ครับนี้เบอร์น้ำ คุณมีอะไรก็พูดได้เลยผมจะบอกน้ำให้”
“กูถามว่ามึงเป็นใคร แล้วมึงรู้ไหมกูเป็นใคร”
“ผมเป็นเพื่อนของน้ำ คุณก็เป็นพ่อที่ไม่มีความรับผิดชอบทิ้งลูกทิ้งภรรยาให้อยู่ลำพังได้ยังไง”
หญิงสาวฟังจากคำพูดก็พอจะเดาได้ว่า ทั้งส
