บทที่ 9
“อาวิน แม่น้ำ” เสียงเด็กชายตะโกนออกมาอย่างดีใจ และวิ่งเข้ามากอดขาชาวินไว้แน่น
“อาวินครับ ทำไมอาวินกับแม่น้ำ ถึงมารับดนตรีพร้อมกันล่ะครับ” เด็กชายแหงนหน้าถามชายหนุ่ม
“ดนตรี ปล่อยก่อนลูก” พัชชาภารีบจับลูกชายที่กอดขาชาวินไว้แน่น ซึ่งเด็กชายก็เชื่อฟังยอมปล่อยแต่โดยดี
“มะ ให้อาวินอุ้มไหม” ชายหนุ่มเอ่ยถามเด็กน้อย
“เย้ ครับอุ้มหน่อยดนตรีอยากเห็นสูง ๆ” เด็กชายกระโดดดีใจ เพราะชอบเห็นมุมสูง ๆ
“คุณชาวินคะ ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวน้ำอุ้มเอง” เธอกล่าวอย่างเกรงใจ
“ไม่เป็นไรหรอกหน้า” พูดจบเขาก็อุ้มเด็กน้อยขึ้นมา แล้วพากันเดินกลับมาที่รถ
“แล้วทำไมอาวินถึงมากับแม่น้ำครับ” เด็กชายยังไม่หยุดถาม
“คุณชาวินเขาเป็นเจ้านายของแม่น้ำครับ พวกเราออกมาทำงานด้วยกัน”
“คุณชาวินหรือครับ”
“เจ้านายหรือครับ” เขาเอ่ยทวนด้วยความสงสัย
“คุณชาวินที่ดนตรีเรียกว่าอาวินไงครับ”
“เจ้านายก็คือคนที่แม่ทำงานให้ และก็เป
