จำนนรักจอมวายร้าย

บทที่1

“สำคัญขนาดไหนครับ ผมจะได้เรียงลำดับถูก” เลขาหนุ่มหยิบสมุดเล่มเล็กออกจากกระเป๋าเสื้อด้านในสูท พร้อมดึงปากกาที่เหน็บไว้บนเนคไทขึ้นมากดเตรียมจดลำดับคิว

เพราะสาวๆ ที่แวะเวียนมาหาเจ้านายของเขานั้นเยอะมากจนจำไม่ไหว เขาเลยต้องจัดระเบียบการเข้าพบตามลำดับความสำคัญ ฉะนั้นแอนโทนี่จะพบสมุดเล่มนี้ไว้กับตัวตลอดเพื่อเอาไว้จัดการปัญหาเรื่องผู้หญิงของแมตต์โดยเฉพาะ เพราะพฤติกรรมเช่นนี้ทำให้หลายครั้งหลายหนที่เลขาหนุ่มถูกมองว่าเป็นคู่ขากับเจ้านาย แต่เขาไม่สนใจคำครหาเหล่านั้นยังคงตั้งหน้าตั้งตาทำงานจนกลายเป็นคนสนิทอย่างทุกวันนี้

“แกเรียงไว้ในลำดับแรกได้เลย แอนโทนี่” มุมปากใต้ไรเคราเขียวเข้มเหยียดยิ้มหยัน “สำคัญจนฉันแทบอดใจรอไม่ไหวแล้ว”

เขาคิดอยู่ตลอดเวลาหากเจอตัวแม่สาวน้อยจอมแสบจะจัดการกับเธออย่างไรดี โชคเข้าข้างเขาแล้วและครั้งนี้จะไม่ยอมให้พลาดอย่างเด็ดขาด

สองเดือนก่อน....

แมนเชสเตอร์, อังกฤษ

รถรางเทียบท่าตรงสถานีเซนส์ปีเตอร์สแควร์ ย่านเก่าแก่ของเมืองที่มีผู้คนพลุกพล่านอยู่ตลอดเวลา หญิงสาวในชุดเดรสซีทรูสีขาวสไตล์ทันสมัยลงจากรถเดินเลียบถนนไปยังจัตุรัสเก่าแก่เพื่อดื่มด่ำกับความงามของสถาปัตยกรรมโบราณที่ไม่ค่อยได้เห็นในลอนดอน เรียกได้ว่าบ้านเรือนส่วนใหญ่ในแมนเชสเตอร์นั้นแทบจะเป็นรูปทรงแบบในอดีตทั้งหมด มีความอนุรักษ์นิยมในทุกๆ ตารางนิ้วของพื้นที่จึงไม่แปลกที่นักท่องเที่ยวนิยม หญิงสาวผมดำขลับยาวสลวยหน้าตาคมตัวเล็กสไตล์เอเชียสูดอากาศเข้าเต็มปอดหลับตาพริ้มเพื่อซึมซับบรรยากาศความคลาสสิก สิรินทร์เองก็เป็นคนหนึ่งที่ใฝ่ฝันอยากจะมาเยือนเมืองแห่งนี้ตั้งแต่ตอนเป็นนักศึกษาทุนมหาวิทยาลัย

ปัจจุบันเธอเป็นพนักงานในสำนักงานดีฟบรีธ เกี่ยวกับการให้คำปรึกษาด้านการเงินทางโทรศัพท์ งานของเธอไม่มีอะไรมากเพียงแค่แนะนำวิธีแก้ปัญหาให้กับลูกค้าที่โทรเข้ามาขอความช่วยเหลือ แม้จะเป็นงานที่น่าเบื่อหน่ายสักหน่อยแต่เธอก็รักมัน ทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยมจนแทบไม่มีวันหยุดเหมือนคนอื่นๆ กว่าจะขอลามาเที่ยวครั้งนี้ได้สิรินทร์ต้องอีเมลแจ้งล่วงหน้าถึงสองเดือน ฉะนั้นเธอจึงตั้งใจจะใช้วันหยุดในเมืองแห่งนี้ให้คุ้มค่ามากที่สุด

แพลนสามวันถูกใช้ไปแล้วกับสนามกีฬาระดับโลกและในละแวกใกล้เคียงหนึ่งวันเต็มๆ วันนี้เธอเลยตั้งต้นที่จัตุรัสอัลเบิร์ตเพื่อเก็บภาพความประทับใจก่อนจะไปนั่งจิบชาเอิร์ลเกรย์ยามบ่ายในร้านที่ลิสต์ไว้ในสมุด สิรินทร์หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายภาพเซลฟี่ตัวเองโดยมีสถาปัตยกรรมโบราณเป็นฉากหลัง แต่อย่างที่ใครๆ ก็รู้ว่าอากาศในอังกฤษนั้นเอาแน่เอานอนไม่ได้เลย แม้ว่าในช่วงเช้าจนถึงตอนนี้อากาศดีมีเมฆบาง แต่อยู่ๆ ก็เกิดลมแรงเป็นระลอกคล้ายกับว่าฝนกำลังตั้งเค้า จนเส้นผมยาวสลวยถูกพัดไปเกี่ยวกับกิ่งไม้ด้านหลัง

“โอ๊ยตายล่ะ พันกันยุ่งไปหมดแล้ว”

หญิงสาวตัวเล็กผิวสีน้ำผึ้งรู้สึกหงุดหงิดเล็กๆ เมื่ออะไรๆ ไม่ค่อยเป็นใจสักเท่าไหร่ ภาพก็ไม่ได้ถ่ายแถมยังต้องมาแก้ปมเส้นผมกับกิ่งไม้ท่ามกลางสายตาของคนที่ผ่านไปผ่านมา แม้พวกเขาจะทำท่าว่าไม่ได้สนใจอะไรเธอนักแต่ก็รู้สึกอับอายกับสถานการณ์ขายหน้าในที่สาธารณะ เธอรีบแก้ปมออกแล้วอยากเดินหายไปจากถนนบล็อกนี้ แต่ยิ่งแก้ก็เหมือนจะยิ่งพันกันจนยุ่งเหยิงไปหมด

“ให้ผมช่วยนะครับ” โอ้วขอบคุณเสียงสวรรค์ เธอคิดเช่นนั้น

“ดีเลยค่ะ ฉันแกะมันไม่ออก” สิรินทร์ตอบรับความช่วยเหลือทั้งที่ยังไม่ได้หันหน้าไปดูด้วยซ้ำ เธอแค่คิดว่าอยากจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

ชายหนุ่มเจ้าของเสียงทุ้มช่วยแกะเส้นผมออกจากกิ่งไม้อย่างเบามือ เพียงแค่ไม่กี่วินาทีพวกมันก็คลายตัวออกจากกัน เธอรู้สึกโล่งเหมือนยกภูเขาออกจากอกรีบหันมาเพื่อขอบคุณในความช่วยเหลือครั้งนี้ แต่พอหันกลับมาก็พบกับผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาความสูงไม่ต่ำกว่าร้อยแปดสิบเซน

“ขอบคุณนะคะ” สิรินทร์กล่าว

“ยินดีครับ ช่วงนี้เป็นช่วงผลัดเปลี่ยนฤดู อากาศเอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะครับ” ที่อังกฤษอากาศมักจะเป็นแบบนี้เสมอดังนั้นพลเมืองส่วนใหญ่จึงพกร่มออกจากบ้านตลอดเวลา

“ค่ะ ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะ” ความจริงเธออยากพูดคุยกับเขาอีกสักสองสามประโยค แต่ด้วยความอายเลยทำให้ต้องรีบจากไปจากตรงนี้

สิรินทร์กึ่งวิ่งกึ่งเดินตัดผ่านแยกไปยังโรงแรมเพื่อพักสักชั่วโมง ระหว่างนี้เธอทำดูแผนการเที่ยวที่เหลือว่าต้องไปที่ไหนอีกบ้างหากตัดจัตุรัสอัลเบิร์ตออกไปเพราะหญิงสาวคิดว่าคงไม่ย้อนกลับไปเส้นทางนั้นอีก ประจวบเหมาะว่าตอนนี้เกือบจะบ่ายโมงแล้ว ได้เวลาไปร้านขายชาตามแพลนพอดี เธอจึงไปที่หน้ากระจกแล้วจัดแต่งทรงผมให้เข้าที่ คราวนี้สิรินทร์รวบผมเข้าหากันจนตึงแล้วหันไปหยิบหมวกใบเก๋สไตล์วินเทจจากตู้มาใส่ เติมลิปสติกสีพีชเพิ่มความมั่นใจก่อนจะจบที่เข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ

หญิงสาวเจ้าของเดรสซีทรูออกมาด้านนอกอาคารอีกครั้งพร้อมความมั่นใจเต็มเปี่ยม เธอคิดว่าตัวเองคงดูดีมากๆ เพราะระหว่างทางที่เดินไปนั้นผู้คนพากันมองเธอไม่วางตา นี่คือผลของการดูแลตัวเองเป็นอย่างดีสิรินทร์ไม่ใช่นักสุขภาพอะไรขนาดนั้นแต่ก็ไม่เคยปล่อยให้ไขมันพอกพูน เวลาว่างหลังเลิกงานนอกจากพักผ่อนแล้วเธอยังออกกำลังกายทุกวันอีกด้วย