อาหารบนจานไม่ได้พิสดารอะไรเป็นแค่สเต็กเนื้อนุ่มๆ แต่ที่แปลกคือสายตาและท่าทางการทานของชายหนุ่ม เขามองเธอราวกับว่าเป็นชิ้นเนื้อเสต็ก ส่งมันเข้าปากด้วยแววตาวาววับจับจ้องมาที่หล่อนตลอด ปลายลิ้นปาดเลียซอสเกรวี่ฉ่ำที่มุมปากช้าๆ คล้ายกับว่าสิ่งที่กินอยู่ไม่ใส่ชิ้นเนื้อแต่เป็นเธอ
ดวงตากลมมนหลุบลงมองจานของตัวเองไม่ไหวติง ก้มหน้าก้มตาทานส่วนในจานตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อให้หมดไวๆ จะได้ไปจากตรงนี้เสียที แต่คนฝั่งตรงข้ามก็ขยันแกล้งแทบจะทุกวินาที
“ไม่ลองจิบ ‘ไวน์’ หน่อยเหรอคุณ รสชาติดีนะ” รอยยิ้มยียวนผุดขึ้นใต้ไรเคราเกลี้ยงขณะเอื้อมมือไปหยิบแก้วไวน์มาแกว่งไว้เบาๆ
เขาจงใจพูดให้หญิงสาวนึกถึงคืนสุดท้ายที่แมนเชสเตอร์ เพราะไวน์ขวดนั้นทำให้สิรินทร์มีจูบที่ดูดดื่มกับเขาแม้กระทั่งตอนนี้สัมผัสต่างๆ ก็ยังไม่เจือจางหายไป เธอหน้าขึ้นสีเมื่อได้ยินคำพูดกระตุ้นของเขา สัมผัสวาบหวามวูบเข้ามาในอก หล่อนพยายามอย่า
