หญิงสาวกลัวโดนเขาแทรกขึ้นเลยพูดยาวรวดเดียวจนแทบไม่มีเวลาหายใจ และคาดหวังไว้สูงมากว่าเขาจะเห็นความสำคัญในข้อนี้ ไม่จำเป็นต้องปล่อยตัวเธอไปก็ได้ แค่ขอให้พากลับไปทำงานก็พอ แล้วเรื่องที่เหลือเธอคิดว่าจะหาหนทางเอง
“เป็นข้อเสนอที่ดีนะสาวน้อยลิตเติ้ลมี แต่ผมคงให้คุณทำอย่างนั้นไม่ได้”
“ทำไมล่ะ! ฉันก็แค่อยากไปทำงาน บอกแล้วไงว่าคุณส่งคนไปเฝ้าฉันก็ได้”
“แต่ก็ตามเข้าไปเฝ้าข้างในไม่ได้ ผมพูดถูกไหม?”
หญิงสาวกรอกตาขึ้นอย่างเหนื่อยหน่าย ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ รู้ทันไปซะหมด เรียกว่าแทบจะเข้ามานั่งอยู่ในความคิดเธอเลยด้วยซ้ำ ดักทางไปเสียหมดแบบนี้ เห็นทีการเจรจาจะไม่ได้ผลเสียแล้ว
ชายหนุ่มเปรยตามองเธออยู่แว็บนึงก่อนจะสร้างรอยยิ้มที่มุมปาก หากเขายอมตกลงล่ะก็หล่อนคงหาทางหนีได้แน่นอน เขารู้ดีว่าหญิงสาวไม่ยอมจำนนง่ายๆ พยายามหาทางเจรจาเกลี่ยกล่อมทั้งที่ล้มเหลวไม่เป็นท่า แต่ก็ยังไม่เปลี่ยนความตั้งใจ
“แล้วถ
