คนฟังไหวไหล่หนึ่งครั้งก่อนจะตัดใจยกแขนที่พาดไว้ออก แล้วเขยิบไปอยู่ในมุมของตัวเอง รอฟังข้อตกลงอย่างใจจดใจจ่อ ทั้งที่พอจะคาดการณ์ได้ว่าข้อเสนอจะเป็นอย่างไร ก็คงไม่พ้นให้เขาทำตัวสงบเสี่ยม นอนแข็งเป็นหินตลอดทั้งคืน
สิรินทร์แน่ใจแล้วว่าชายหนุ่มพร้อมฟัง จึงพูดต่อ “คุณห้ามแตะต้องตัวฉันตลอดทั้งคืน และห้ามข้ามเส้นกั้นมาด้วย”
คนฟังเลิกคิ้วใส่ ฉงนสงสัยว่าสิ่งใดคือเส้นกั้น แล้วก็ต้องร้องอ๋อเมื่อเห็นคนตัวเล็กเดินไปหยิบหมอนข้างบนตู้เก็บของในห้องแต่งตัว เธอจัดแจงนำมาวางคั่นไว้ตรงกลางเพื่อทำเป็นเส้นแบ่งเขต ชายหนุ่มนึกขำในวิธีเด็กๆ ที่เธอใช้ หากว่าเขาคิดจะทำอะไรจริงๆ กะอีแค่หมอนข้างจะช่วยอะไรได้
“ถ้าคุณเป็นลูกผู้ชายพอ คงไม่ละเมิดข้อตกลงนะคะ” แมตต์หลุดขำออกมาดังพรืด นี่สินะไม้ตายของเธอ พูดดักไว้แบบนี้ถ้าเขากล้าทำคงถูกตราหน้าว่าเป็นหมาแน่นอน
แต่สิรินทร์เข้าใจไปว่าการที่เขาหัวเราะออกมาแบบนี้ คงเห็นว่าข้
