“เอ่อ ฉันรู้สึกปวดท้อง ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” พูดจบเธอก็รีบลุกขึ้นด้วยหัวใจที่เต้นกระหน่ำรัว ในขณะที่แมตต์ยกมือขึ้นเรียกบริกร ยังไม่ทันจะได้เดินไปไหนพนักงานของร้านก็ก้าวมาอยู่ที่หน้าโต๊ะซะแล้ว
“คุณผู้หญิงท่านนี้อยากเข้าน้ำ รบกวนพาไปหน่อยนะครับ” บริกรสาวพยักหน้ารับคำสั่ง
สิรินทร์ถอนหายใจเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ เบื่อหน่ายกับความรอบคอบของชายหนุ่ม แต่เชื่อเถื่อว่ายังไงเธอก็หาทางหนีไปได้แน่นอน เลยแสร้งเดินตามพนักงานหญิงไปแต่โดยดี หล่อนพาเธอไปแถวๆ กลางร้าน แล้วเลี้ยวไปทางที่มีต้นเสาขนาดใหญ่ขนาบทั้งสองข้าง ลึกเข้าไปในทางแคบไฟสลัวแล้วหยุดลงตรงป้ายบอกสัญลักษณ์ชายหญิง
“เอ่อ รบกวนขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้ไหมคะ” สิรินทร์เอ่ยปากขอก่อนที่พนักงานหญิงจะเดินกลับไปทำหน้าที่ของตน เธอรู้สึกอายอยู่เหมือนกันที่ต้องยืมของใช้ของคนแปลกหน้า แต่มันเป็นวิธีเดียวที่จะติดต่อคนสนิทได้
บริกรในชุดดำเรียบหยิบ
