บทที่ 15
เหตุใดถึงทรยศข้า..
"พี่หญิงรอง ถุงหอมนี้ข้าให้ท่านเจ้าค่ะ"
เวินหนิงเอ๋อร์เท้าคางบนโต๊ะสายตาจับจ้องไปที่ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของเวินเยว่เล่อผู้เป็นน้องสาว ในหัวนึกถึงเหตุการณ์เมื่อไม่กี่วันก่อน เด็กน้อยที่นางเคยคิดว่าไร้เดียงสาและอ่อนแอกลับกางแขนปกป้องนางอย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใด เพื่อปกป้องนางไม่สนแม้กระทั่งชื่อเสียงของตัวเอง
เยว่เล่อข้าจะตอบแทนในสิ่งที่เจ้าทำเพื่อข้ามามากมายอย่างไรดี..
"พี่หญิงรอง ไม่ชอบถุงหอมที่ข้าทำให้หรือเจ้าคะ"
เวินเยว่เล่อถามคนตรงหน้าน้ำเสียงเต็มไปด้วยความกังวล ในมือของนางตอนนี้มีถุงหอมสีชมพูที่นางเย็บปักลวดลายดอกไม้ลงไป ตั้งใจว่าจะมอบให้เวินหนิงเอ๋อร์ก่อนเวินหมิงเย่ แต่พอเห็นคนตรงหน้าไม่ยื่นมือออกมารับอีกทั้งยังเอาแต่เงียบนางก็คิดว่าพี่หญิงรองคงไม่ชอบถุงหอมใบนี้
"เด็กโง่" มือบางยื่นออกไปเคาะลงที่ศีรษะของเวินเยว่เล่ออย่างแผ่วเบาก่อนรับถุงหอมมาไว้ในมือ เวิน
