บทที่ 12
นางร้ายและบุรุษแปลกหน้า NC
'นี่เป็นจดหมายฉบับสุดท้ายที่ข้าจะส่งถึงเจ้าจากชายแดน ไม่แน่ว่าในตอนที่เจ้าได้รับจดหมายข้าคงอยู่ระหว่างการเดินทางกลับเมืองหลวง หนิงเอ๋อร์เขียนบอกกับข้าว่าเจ้ากำลังทำถุงหอมด้วยตัวเอง เกิดมาข้ายังไม่เคยพกถุงหอมเลย ที่ข้าเขียนแบบนั้นข้าไม่ได้คาดหวังอะไรหรอกนะ ถุงสีเขียวคงจะเข้ากับชุดของข้า..'
เวินเยว่เล่ออ่านจดหมายที่ถูกส่งมาจากชายแดนแต่เพราะความล่าช้าเลยทำให้พึ่งมาถึงมือของนางจดหมายฉบับแรกเป็นของเวินหมิงเย่พี่ชายของนาง ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มออกมา ทั้งที่ผ่านไปหลายปีแต่อาการปากแข็งของเขายังคงเหมือนเดิมเลย
เฮ้อ..พี่ใหญ่ อยากให้ข้าทำถุงหอมให้ก็บอกตรง ๆ สิเจ้าคะ
'ข้าชอบสีฟ้า'
เวินเยว่เล่อที่ได้อ่านจดหมายของหม่าเฟิงหู่ที่มีใจความสั้น ๆ ก็เผลอหัวเราะออกมา ตลอดสามปีเขาจะส่งจดหมายหานางเดือนละหนึ่งครั้ง และเป็นเพียงข้อความสั้น ๆ แต่มันทำให้นางหัวเราะได้ทุกครั้ง
