บทที่ 7
หม่าเฟิงหู่สหายพี่ใหญ่
หลายวันผ่านไปข่าวการตายแล้วฟื้นของคุณหนูเวินเยว่เล่อก็แพร่สะพัดไปทั่วเมืองหลวง มีข่าวลือต่าง ๆ มากมาย บ้างก็ว่าสกุลเวินมียาที่สามารถชุบชีวิตคนตายได้ บ้างก็ว่าสกุลเวินเชิญหมอเทวดามา แต่ไม่ว่าจะข่าวลือแบบไหนล้วนพูดตรงกันว่า คุณหนูเวินเยว่เล่อตายแล้วฟื้นถึงสองครั้งนั้นเป็นเรื่องจริง
เวินเยว่เล่อผู้ตกอยู่ในข่าวลือ ในยามนี้กำลังนั่งกินขนมอยู่ภายในเรือนเล็กอย่างไม่สนใจข่าวลือ เด็กสาวนั่งมองเวินหนิงเอ๋อร์ที่กำลังนั่งเย็บปักผ้าเช็ดหน้าอยู่
"จางลี่ พี่หญิงรองของข้านับวันยิ่งงดงามเจ้าว่าหรือไม่"
"เจ้าค่ะ" จางลี่เอ่ยรับคำด้วยรอยยิ้มที่เห็นว่าคุณหนูของนางกลับมาเป็นคนเดิมแล้ว นางชื่นชอบคุณหนูของนางที่เป็นแบบนี้มากกว่า
เวินหนิงเอ๋อร์ที่ถูกเด็กน้อยกล่าวชมก็คลี่ยิ้มออกมา
"พี่หญิงรองยิ้มก็ยิ่งงดงาม"
"ก็ว่าเสียงคนขี้ประจบที่ไหน ที่แท้ก็คือน้องเล็กของข้านี่เอง"
เวินหมิ
