Efe güneş tepeye iyiden iyiye yanaşırken mutfağa geçmişti. Uyuyamayacağını zaten biliyor, uyumaya çalışmıyordu ancak Dilem’in uyanmasını beklerken daha fazla öylece yatamayacağını hissetmişti. Belki artık karanlığın içinde saklanamadığı içindi, bilmiyordu. Ya da sebebi suçluluk hissi miydi, başka bir şey mi bilmiyordu fakat bir anda kendini kahvaltı hazırlarken bulmuştu. Aklına gelen her şeyi yapıyordu. Yemek konusunda çok başarılı olduğu elbette söylenemezdi, bu konuda da ne yazık ki babasının oğluydu ama yine de basit şeyleri yapmayı annesi sayesinde biliyordu. Karaman ailesinde genelde işler birlikte yürütülürdü. Bu babasıyla annesi arasında gelenekleşmiş, onlara da bulaşmıştı. Özellikle pazar günleri onlar kahvaltı hazırlarken iki kardeş muhakkak onları izlerdi, büyüdükçe izlemelerine
