Dilem yengesiyle birlikte odadan çıkıp gittikten sonra Efe gergin bir şekilde olduğu yerde kıpırdanıp durmuş, babası ve Refik Bey arasındaki konuşmaya odaklanmaya çalışmıştı ancak ne dediklerine dair gerçekten de hiçbir fikri yoktu. Tek bildiği henüz ailesinin bir şey öğrenmediğiydi. Dilem sayesinde onlar öğrenmeden bu geceyi bitirebileceğini umuyordu. Bunu nasıl düşünememiş olduğuna hayret ediyor, normalde yalana dair duyduğu tiksintiye rağmen onları böyle bir iddia meselesi yüzünden üzecek olmak fikrinden ötürü dehşete kapılıyordu. Bir an önce tüm bu zorlu süreç bitse de rahat bir nefes alabilse nasıl da mutlu olacaktı.
Bu düşünceler içerisinde nefes alıp vererek sakinleşmeye çalıştı. Dilem’i henüz tanımıyor olmasına rağmen tuhaf bir şekilde kadına güvendiğini hissediyordu. Bu hiç mantı
