O sabah Dilem, Suzan yengesinin dürtüklemeleri üzerine açmıştı gözlerini. Normalde çok fazla uyuyan biri değildi ama dün açtıkları mantıdan sonra kolları o kadar çok ağrımıştı ki uyanamamış olmalıydı. Uyuyakalmak onun için bile şaşırtıcıydı ama gelip onu böyle uyandırmaya karar verdiğine göre yengesi de durumuna şaşırmış olmalıydı.
Gözleri duvardaki saate kaydığında saatin ona geldiğini gördü ve hemen doğrulup yengesine baktı. “Yenge, bir şey mi oldu?” diye sordu kadının telaşını fark ederek. Genelde yengesi aniden bir misafir geleceğinde böyle olurdu.
Suzan ilk kez içten bir şekilde güldü karşısındaki kıza. Sonunda onu isteyen biri çıkmıştı ya, keyfine diyecek yoktu. Duyduğu habere nasıl sevindiğini anlatamıyordu bile. Haberi aldığından beri içinde bir şenlik havası vardı.
Dilem şaşkın
