หลังจากที่น้ำฝนวิ่งตามไอ้แก่ที่มันฉกน้องน้ำนนไปจากเธอไอ้คนหน้าด้านเอ้ย...
แฮ่กๆๆ
" นี้... คุณทำบ้าอะไรเนี่ย เหนื่อยนะเว้ย...." ไอ้แก่นี่วิ่งเร็วฉิบเป๋งเลย.. หรือว่าเป็นเพราะเธอไม่ค่อยได้ออกกำลังกายกันนะ... ไม่ได้ๆเธอต้องเริ่มกลับมาออกกำลังกายอีกแล้วสินะ...
"ฝน... ฝนใช่ไหม น้ำฝน...."
น้ำฝนถึงกับหันไปมองยังทิศทางของเสียงทันที.. ให้ตายสิวะมันจะตะโกนอะไรเสียงดังขนาดนี้เนี่ย... เมื่อเธอเห็นว่าไอ้คนแก่เริ่มมองเธอด้วยสายตาที่แปลกเธอจึงรีบเดินไปยังต้นตอของเสียงทันที....
" เออฉันเองจะเสียงดังทำไมกันกอล์ฟ... แล้วเป็นไงมาไงเนี่ยมาทำงานที่นี่เหรอ?" กอล์ฟคือเพื่อนของเธอตอนที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัยด้วยกัน.. และมันก็ควรจะเบาเสียงบ้าง....
" เปล่ามาเที่ยวน่ะ แล้วฝนล่ะมาเที่ยวเหมือนกันเหรอ? ว่าแต่.. ฝนทำงานที่ไหนตอนนี้..."
" โรงเรีนยประถมในกรุงเทพฯน่ะ ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไรมากนัก.." ถึงแม้เมื่อก
