จากที่ตอนแรกจิรันตร์ต้องการที่จะข่มขู่และสั่งสอนน้ำฝนให้กลัวและไม่กล้าท้าทายเขาในเรื่องต่างๆแต่เอาเข้าจริงๆ เป็นเขาที่เริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาเองซะงั้น.. เพราะร่างกายที่สุดแสนจะสวยหุ่นนาฬิกาทรายของน้ำฝนนี่แหละที่ทำให้เขาลำบากตั้งแต่ครั้งที่ไปเที่ยวทะเลแล้ว.. วันนั้นหลังจากที่เขาเห็นน้ำฝนใส่ชุดว่ายน้ำนะ เขาแทบจะจินตนาการเห็นหน้าน้ำฝนทุกครั้งที่เขาต้องการปลดปล่อย เขาพยายามหักห้ามใจของตังเองอยู่บ่อยครั้ง เขาสรรหาถ้อยคำที่เอามาปลอบใจตัวเองว่าน้ำฝนคือเมียของน้องชาย.. แต่เขาก็ยังไม่สามารถตัดใจได้อีก... จนในที่สุด.. วันที่ไอ้พายุส่งข้อมูลเกี่ยวกับน้ำฝนมาให้เขาในอีเมลล์.. นั่นแหละมันเลยทำให้เขาคิดว่าเขามีสิทธิ์ที่จะทำอะไรก็ได้ตามที่เขาต้องการ ในเมื่อน้ำฝนไม่ใช่น้ำนิ่ง น้ำฝนไม่ใช่เมียของไอ้เจตดังนั้น.. เขามีสิทธิ์ทำทุกอย่าง....
"อย่านะ.. อื้อ..... หยุด... อ๊า.. หยุดนะ...." ถึงแม้ปากของเธอห้ามเขาเอาไว้
