The Billionaire's Switch

Chapter 12

It's been six days have passed at masasabing malaki ang naging pagbabago sa kanilang dalawa ni Hade Alexandrius at ni Anton Kiel. They were doing great lalo na sa bagong katauhang gagampanan nila.

It was totally a life switch between the two of them, kumbaga langit lupa ang agwat ng buhay nila and it was easy to think this whole switch plan than to do it in actual.

In this six days that has already passed ay it was a hellish training kung paano nila magagawa at magagaya ang sarili nila.

They are even prepared theirselves lalo na at nagbago na din ang kabuuang mukha pati ang kutis ng isang probinsyanong katulad ni Anton Kiel na ngayon ay kamukhang-kamukha na ni Hade Alexandrius in every kin aspects. Mabusising in-inspection at tiningnan ni Hade Alexandrius ang magagawa niya so that everyone doesn't suspect them lalo na itong si Anton Kiel na mukhang maraming mga mahahalagang tao itong makakasalamuha lalo na ang dati pang mga big time businessmen maging ng mga empleyado ng kompanya nila.

Nagpa-gluta drip and anything na kayang magpaputi si Anton Kiel so that he can achieve Hade Alexandrius skin complexion. Ganon kagrabe ang kailangang preparasyon ni Hade Alexandrius. Even his haircut, pati kilay tsaka bigote ay talagang mabusising inayos niya.

Sa looks ay walang binago si Hade Alexandrius except for making his skin tan kaya nagbibilad din ito sa araw just to cope up Anton Kiel's skin color na ma-kayumanggi just like a probinsyano boy skin looks like.

He does some basic cooking like the common Filipino style dishes na mga pamilyar na sa kaniya. Name it and he surely can cook it perfectly.

Medyo nanibago siya sa niluluto niya dahil simple lamang at di gaanong masahog kasi namamahalan daw sila sa pansahog and sobrang practical yet masasarap ang mga pagkaing probinsya ang natutunan niya. Aba, aba, he learns culinary arts when he was a kid dahil may cooking class sila and his parents always push his skills limit inorder for him to excel, that's how he was, competitive, brainy and hardworking. Wala siyang matatawag na bisyo or something dahil good boy siya noh. He didn't think that being a badboy is a cool thing, sa panahon ngayon, you have to work hard for your career kaya nga dito sa Pilipinas, qualifications are very limited and to those with high educational and high backgrounds could be chosen to work with big companies like SRU ADVERTISING COMPANY.

He didn't have that much to adjust on the way he walks, pero on the way he talks, he was learning more deep Filipino words and kung paano magcompose ng mga pangungusap na purong pilipino kagaya ngayong araw na umaga pa lamang ay mukhang inalmusal na nito ang pagbabasa ng Filipino learning books dito na sobrang kapal.

He doesn't hate this kind of subject but aminin niya na dito siya mahina lalo na kapag nabubulol siya magsalita ng tagalog.

Hindi lang dito sasakit ang ulo niya dahil meron pa. Araw-araw siyang tinuturuan ni Anton Kiel na magsalita ng HILIGAYNON na isang dialect dito sa parte ng Visayas lako na sa parte ng Western Visayas like sa Panay Island and Negros Island.

He was eager to learn and he always do everything to learn this kind of thing dahil he was not Hade Alexandrius for nothing.

He was never backed down to any challenge. He was so happy actually, learning this kind of thing and he was ready for this 3-MONTH CHALLENGE being Anton Kiel Dela Torre in the province.

"Ang aga-aga mo naman magising Mr. Hade Alexandrius Romualdez?!"

"Oh god, maaga mo pa kong inaasar. I always reminded you that will be your name temporarily. Call me by your name Mr. Hade Alexandrius. Mangakig ko karon simo! (Magagalit ako mamaya sa'yo!)" Mahabang sagot naman ni Hade Alexandrius trying to make use of his learnings in different way of taking words.

"Oo na gani. Hade este Anton Kiel right? Do you have to use my own dialect to pissed me off? Remember, I'm Hade Alexandrius Romualdez, you better shut the f*ck up!" Ganting sambit din ni Anton Kiel sa mataas na boses.

Hade Alexandrius look at Anton Kiel indifferently. He was pissed off but Anton Kiel added his words.

"O tih, nganga ka dah? (Oh diba, nganga ka diyan?) Don't try me, you cannot beat my acting skills, city boy!" Pang-aasar naman ni Anton Kiel sa nakangiwi ngayong si Hade Alexandrius.

Napangiti naman si Hade Alexandrius habang itinataas nito ang dalawang kamay nito sa ere tanda ng pagsuko.

"You got me there, province boy. Buwiset ka!" Pambawing wika ni Hade Alexandrius at mabilis na binitbit nito ang mga librong binabasa niya at mga papel na pinag-aaralan niya.

This is what Hade Alexandrius hates about Anton Kiel. Anong laban niya kay Anton Kiel na matagal ng sumasali sa drama club at singing club ng paaralan nila simula High School hanggang college. Sa sayaw ay talaga nga namang magaling din ito dahil sumasali ito sa mga dancing competition sa barangay nila.

Sa unang tingin kasi ay aloof o mahiyain ito pero if you know Anton Kiel Dela Torre in a span of time, lumalabas ang kakulitan, kapilyuhan at ang ugali nitong mapang-asar.

Binabawi niyang magaling siya, dahil napakagaling ni Anton Kiel. Isa lang kulang rito at lamang niya, yun ay ang karangyaan.

He is way perfect to act, talk and even cooked. Mani lang din rito ang pagluto at pag-english ng fluent kaya siya nito inaasar nitong nakaraang dalawang araw pa. He is done in anything, siya lang ito kukupad-kupad.

Makakaganti din siya balang-araw kay Anton Kiel Dela Torre na ito na ngayon ay himagalpak pa ng tawa habang nakatalikod ito. Nakuha nito ang inis niya.

"Hoy, kumain ka muna kumag. Anton Kiel is so lousy and pissed off hahahahaha!!!" Pang-aasar na naman ni Anton Kiel habang makikitang ginagaya nito ang pananalita ni Hade Alexandrius.

Halos bumuga ng apoy ang ilong ni Hade Alexandrius dahil sa bwiset na kamukha niyang si Anton Kiel.

Dire-diretso siyang naglakad papalayo at ipinagpatuloy niya nalang ang pag-aaral ng dayalekto ni Anton Kiel lalo na sa probinsya nito. He is on finishing stage at ayaw niyang siya pa ang sumira sa ginawa niyang planong ito.

For sure, it was a big favor to begin with and he already know that Anton Kiel is a good person. He never take advantage of anything. Pina-background check niya pa ito to make sure that everything is perfect and going smoothly according to his original plan.

...

It was the day Hade Alexandrius awaited. It was already 6pm in the evening and anything he wants to bring to the province ay binitbit na niya. Siyempre it was all Anton Kiel's belongings at mga credit cards niya na sa iba nakapangalan. Nag-iingat siya noh and he's not that stupid to think the possibility of getting caught. All this plan has no loopholes or anything suspecious, right?!

"Jusko naman Hade este Anton Kiel, andami mong dala. Pambuong barangay na itong dinala mo!" Nakangiwing wika ni Anton Kiel kay Hade Alexandrius. Hindi niya aakalaing well prepared and engrande ang pagbabalik niya sa probinsya este ni Hade Alexandrius pala. Daig pa kasi nito ang nagpa-abroad na mga OFW sa dami ng binili nito.

"Wag kang mag-alala Hade Alexandrius, pera ko to and magagawa ko ang gusto ko pero siyempre andun tayo sa aking hinandang palusot." Nakangiting turan ni Hade Alexandrius ngunit mabilis na ginawan nito ng palihis ang sinabi nito ng sinamaan siya ng tingin ni Anton Kiel na mukhang na-highblood sa ginawa niyang pag-uwi sa probinsya.

"Siguraduhin mo lang Anton Kiel, nanggigigil na ko sa'yo. Pag ito pumalpak, may lalagapak talaga dito, sinasabi ko sa'yo!"

"Ako pa ba? I am way better than you Hade!"

"Nagawa mo pang mang-asar na kupal ka. Naku, lumayas ka na dito sa condo unit ko hampaslupa baka mag-init pa ang ulo ko sa'yo!"

"Bwiset ka talaga Anton Kiel Dela Torre. Di ako matapobre uyyy!"

"At di din ako hambog at ganyan magsalita Hade Alexandrius Romualdez!"

"Okay fine. Enough with this. Di ka talaga papatalo katulad ko!"

"Naman, because I am Hade Alexandrius, you know what I mean!"

Sinamaan lamang ng tingin ni Hade Alexandrius si Anton Kiel. His acting skills really amaze him. Medyo kinabahan siya sa acting skills niya baka pumalya-palya. Sa kanilang dalawa ay mukhang siya ata ang mag-ingat.

Ngunit di niya inaasahan ang pagyakap ni Anton Kiel sa kaniya.

"Ayusin mo Mr. Hade Alexandrius ang acting skills mo ha. I know naman na mas magaling ako sa'yo, wala nga lang pera but mag-iingat ka doon. Goodluck!" Paalala naman ni Anton Kiel at mukhang dinala niya pa sa biro ito.

"Thanks bro for this big warning. Ingat ka din dito, wag ko lang mababalitaan na may ginagawa kang kalokohan dito nakuu!" Seryosong sambit ni Hade Alexandrius upang ipaalala din ang mahalagang bagay na ito at wag gagawa ng anumang eskandalo.

He was wearing Anton Kiel's cloth pero bumili siya ng murang jacket to cover himself from cold. He cover himself with brown scarf, facemask and black colored sunglasses. He even wear an ordinary cap to hide his identity.

...

Pagkasampa ni Hade Alexandrius sa pampublikong barko ay masasabi niyang naninibago siya at halatang bago sa kaniya ang lahat. Ang maruruming comfort rooms, mga natural na baho ng mga taong umaalingasaw sa paligid, malalansang amoy ng tila isda at iba pa.

It was so different on how he lives in. Talagang hindi niya aakalaing ganito kababa ang pamumuhay ng isang Anton Kiel na kailangang magsiksikan sa mga tao dito sa malaking barko.

There were no signal in this publish ship. Halos mabagal din ang kanilang paglalayag sa gitna ng karagatan.

Kahit sa cabin niya ay talagang maliit nga pero kasya naman siya at may mahihigaan pa naman. It was nice kahit na hindi niya gusto ang ganitong klaseng kapaligiran.

Mukhang magagamit niya ang mga trainings niya sa pagiging militar noong nag-aaral pa siya. It was all worth it lalo pa't kahit mayaman sila ay kailangan pa rin nilang matutunan kung paano makakaligtas sa anumang uri ng kapaligiran o sakuna.

Sabi nga ng lolo niya, walang silbi ang Kayamanan nila kung mamamatay sila ng maaga. It was all for their own future. Kailangang magdoble ingat sila.

Nakatulog na lamang siya sa sobrang antok. Ngayon ay tila ramdam niya ang paghihirap ng isang mahirap na katulad ni Anton Kiel.

...

Ilang araw din siyang bumiyahe at ilang barko din ang nilipatan niya. It was to avoid suspension. Di masyadong mahigpit sa barko at iniiwasan niya rin na sumakay sa eroplano, makakatunog ang sinuman lalo na kung mamukhaan siya doon.

They are also known for partnering Aviation kaya di na bago ito.

Kailangan niyang maging maayos ang pagpunta niya rito. It was tiring pero masasabi niyang magandang experience din ito lalo na sa katulad niyang napakayaman.

Thump! Thump!

Talagang tumunog pa ang paa niya lalo na noong tuluyan na siyang tumapak sa probinsya na kung tawagin ay Guimaras.

Talagang isang paraiso ang may kalakihang islang ito.

Siyempre nagresearch din siya patungkol sa lugar na ito. Talaga nga namang maayos ang pamamalakad sa lugar na ito.

Nagsimula na siyang maghanap ng masasakyan. Napili niyang sumakay na lamang ng isang pampasaherong jeep.

Hindi nagtagal ay napuno na rin ang nasabing jeep at tumakbo na ito. Dumampi ang napakasariwang hangin sa mukha niya at tila nakakahalinang lugar ito kung iyong mapapansin lalo pa't kulay berde ang buong kapaligiran dahil sa naglalakihan at nagtataasang iba't-ibang mga puno.

Madami silang madadaanan kagaya ng Smallest plaza at iba pa.

Nagtransfer na din siya ng sasakyan niya ayon na rin sa naalala niyang sabi ni Anton Kiel. Medyo kinakabahan pa siya lalo pa't baka maligaw siya. Naku, iyon pa naman ang iniiwasan niya.

Nagpatuloy ang biyahe at ilang mga minuto ang nagdaan ay talagang namangha siya ng makita ang nagtataasan at naglalakihang mga wind turbine.

Akala nga niya ay wind mill ang mga ito but upon researching ay mukhang tama siya na wind turbine talaga ito. Mostly kasi talagang wind mill tawag ng mga tao na naririto peri di naman talaga.

Parang yung isang lugar na gusto niyang puntahan sa parte ng luzon pero mukhang matutuwa naman siya sa pamamalagi niya rito.

Gusto niya ang preskong hangin dito na parang kaylinis at amoy mo talaga na nasa probinsya ka. Di kagaya sa lungsod na maaamoy mo man ang hangin ngunit may dala namang polusyon sa hangin. Siguro ay dahil sa malalaking mga factories kaya di na nababawasan ang iba't-ibang humahalo na pollutants doon.

Madami na din siyang nadaraanang mga puno ng mga mangga na hitik na hitik sa bunga. Talagang nakakatakam siguro ito. Minsan na din kasi siyang nakabili ng mangga dito galing sa Guimaras pero talaga nga namang masarap nga na hindi mapapantayan ng anumang lugar.

Gusto niya ding maexperience ang Manggahan Festival dito noh. Isang sikat na festival iyon na ibinibida ang mga produktong mangga at mga mango delicacies na maaaring magawa sa prutas na ito.

Mukhang natakam siya dahil tila naglaway ang bibig niya.

Grrrkkk!

Gutom na talaga siya. Biscuits at tubig lamang ang nainom niya nitong ilang araw niyang biyahe. Di siya sanay sa ganito ka-hassle na biyaheng pandagat kaga natural lamang na manibago siya. Pinili niyang light meal lamang siya dahil baka masuka pa siya.