ซ่า... ซ่า...
สายน้ำที่ไหลลงมาจากฝักบัวช่วยให้ขิมเย็นก็จริง แต่ก็แค่ร่างกายเท่านั้น ใจเธอร้อนรนเพราะมีเรื่องคาใจบางเรื่องอยู่ เธอไม่เข้าใจทำไมพฤติกรรมของพรีมเปลี่ยนไปอย่างนั้น เหมือนไม่ใช่นิสัยของเพื่อนที่เธอเคยรู้จักคนเดิม เสียงหัวเราะกับท่าทีที่แสดงออกมา มันดูเหมือนแสร้งทำไร้ความจริงใจยังไงก็ไม่รู้ ถ้าจะให้บอกว่าแน่ใจได้ยังไง ก็สังเกตุจากใจที่มันอึดอัดของเธออยู่ตอนนี้นี่แหละ ที่จะวัดได้
" เฮ้อ.. เครียดวุ้ย "
เธอบ่นอุบกับตัวเอง ก่อนจะดึงผ้าเช็ดตัวมาพันร่างกายหลังจากชำระล้างมันเสร็จ ทำท่าจะเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำ แต่กลับต้องมาชะงักด้วยเสียงนี้
" อะไรกันค้า ประชุมตั้งแต่บ่ายยันเย็นเลยเหรอ.."
เสียงโอดครวญไม่ต่างกับลูกแมวขี้อ้อนดังขึ้น และแน่นอนมันคือเสียงพรีม ถ้าให้เดาน่าจะคุยโทรศัพท์ ....ว่าแต่คุยกับใครกันนะ ทำไมมันตะหงิดๆใจชอบกล....
แต่ทำเป็นไม่สนใจ เปิดประตูห้องน้ำอแสร้งทำเมินเฉ
