Beautiful in white

614 Words
I'm Shantal and I have a boyfriend. He's Carlo. The only man that I love. He's so ideal. We've been 12years and still, walang nagbabago sa relasyon namin. Lahat ng achievements ay natupad na namin ng magkasama. We have a same course. Education. Sabay din kaming nag'graduate last month. Habang nag-aaral kami, nagsisimula na kaming mag-ipon para sa ipapatayo naming bahay. We did it.  And now, may sarili na kaming matitirahan. Wedding nalang ang goal namin upang magsama na at magbuo ng sariling pamilya. Wala na 'kong ibang mahihiling pa sapagkat tila nasakin na ang lahat. Lalo pa at may taong laging nasa tabi ko para samahan ako sa lahat. Carlo is almost the half of my life. Hindi ko alam ang gagawin ko kung mawawala pa siya sakin. ------- 1week before our wedding. Prepared na lahat. Church, gowns, visitors, venue and all the things that we need on our wedding ceremony. Can't wait to be his wife ack! --- Sunday, and tommorow will be our wedding. Fiesta rito sa lugar namin ngayon. Kaya I asked Carlo kung pwede ba muna kami magsimba bago kami ikasal kinabukasan. He agree. Kasama namin lahat ng family namin nung gabing yon. Halos mapuno ng tao ang simbahan kung kaya't nasa labas na lamang kami sapagkat hindi na kasya sa loob ng simbahan. We're on the middle of the mass nang biglang nagkagulo sa pwesto namin. Kanya-kanyang tulakan at may sumisigaw na may lalaki raw na nagwawala at may hawak na b***l. Naramdaman ko ang pagyakap ni Carlo sa akin sapagkat naiipit na kami at nagkahiwa-hiwalay na rin kaming pamilya kung kaya't kaming dalawa nalang ni Carlo ang magkasama sa gitna ng kaguluhan. "Love, calm down okay? Matatapos din ito" He calmly said while protecting me. Maya-maya ay narinig namin ang sunod sunod na pagputok ng b***l kasabay ng pagtumba ni Carlo sa lupa. Doon ay lalong nagkagulo ang lahat at natagpuan ko ang aking sarili habang yakap yakap ang aking minamahal na naliligo sa sarili niyang dugo. Narinig ko ang sirena ng mga pulis at hindi na binigyang pansin ang mga tao at sumigaw na lamang habang inalalayan si Carlo habang nakahiga. "Love please, e-everything will b-be okay. Hold on" I said while crying infront of him. "Tumawaag na kayo ng ambulansyaaa" "Ghad! May nabaril" "Oh lord" "Miss, don't worry, padating na ang ambulansya" Iilan lamang na mga boses na aking naririnig sa paligid habang yakap yakap si Carlo. "L-love" "Shhh don't speak, you will b-be o-okay ha? Iloveyou" ------ Now, this is the day. Our wedding. I smile before the door of the church's open. I start to walk while my whole body was shaking. And I can see in the eyes of our visitors the sadness and pain. I stared at the man who's waiting for me infront of the altar. My tears are started to fall while staring at him. The singer was started to sing. And every lyrics that He delivered has a pain inside of my heart. "So as long as I lived Iloveyou~ Will have and hold you~ You looked so beautiful in white~" Then I can't stop my self. I drag the flower I hold and start to run on him. I hugged his coffin while crying. And I can hear the cries of the crowd while staring at me. "Love, nagpromise ka sakin d-diba? Na hanggang sa pagtanda sasamahan mo ko. Na bubuo pa tayo ng sarili nating pamilya. You're gone. And I lost myself too because you're almost the half of my life. I will love you forever. I will love you, until the day that I die. I will follow you, just wait for me, my love".
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD