Capitulo Treinta

1670 Words

Thirty-five... Forty... Forty-five... Fifty... Marahas na hinila ni Sabrina ang buhok ko pataas kaya nakalanghap ako ulit ng hangin. Kanina pa nila sinusubsob ang ulo ko sa drum na puno ng tubig dito sa likod ng Kababaihan building. Lunes at Biyernes ay pinapalabas kami sa mga selda namin. Nagbubungkal kami ng lupa para magtanim ng mga gulay o prutas, kadalasan dito kumukuha ng konsumo ng pagkain. Minsan gumagawa din kami ng mga basket na gawa sa dahon ng niyog, mga basahan na gawa sa mga pira-pirasong tela, mga pulseras na gawa sa mga maliliit na shells. Ibebenta ang mga 'yon sa palengke. Do'n naman kinukuha ang mga pambili ng mga personal naming mga gamit gaya ng napkin, sabon at toothpaste. Minsan na lang kami nakakagamit ng shampoo, sa sobrang daming preso ay kailangan naming magt

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD