Capitulo Treinta y cuatro

1647 Words

"Pa-Pa'nong na-napag-utusan lang s'ya?" Hindi pa rin ako makapaniwala sa nalaman, kahit pang  alam ko na, dahil gusto n'ya lang mailigtas ang kapatid n'ya.  Hindi ko lang matanggap. All this time, galit pa rin ako sa kan'ya, kahit patay na s'ya. Pero ngayon, parang mas galit na ako sa sarili ko. Naiisip ko pa lang na ako mismo ang kumitil sa buhay n'ya ay parang binabalik ako sa nakaraan. Sa panahong, hinahalikan n'ya ako, sa oras na ginagalaw n'ya ako, at maisip na napipilitan lang pala s'ya.  "I'm-I'm sorry, I'm sorry Ku-Kuya, I'm sorry!" Hindi ko na mapigilan ang mga luha ko sa pag-agos. Isang mainit na yakap ang naramdaman ko. Init na yakap ng isang ama.  "It's okay, iha, my son is also sorry for what he has done. Nag-iwan s'ya ng isang hidden camera na hindi sakop ng kung sino man

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD